’t Capproen – Paal Centraal 4

Op een bloedhete zomerdag, waarbij weeronline.nl maar liefst 30 graden liet zien, stond de wedstrijd tussen Paal Centraal 4 en ’t Capproen op het programma. Opvallend was dat deze (warme) ontmoeting niet plaatsvond op het gebruikelijke kunstgrasveld, maar op een grasveld. Wij moesten dus even wennen aan het onverwachte speeloppervlak. Gelukkig na een paar stappen te hebben gezet en rustig warm te hebben gelopen (wat niet lang hoefde te duren want we waren al warm voor we in Delft in de auto’s stapten) waren we hier al snel aan gewend. 

We begonnen vol goede moed aan de wedstrijd, vastbesloten om een sterke prestatie neer te zetten. Hoewel het resultaat uiteindelijk niet in ons voordeel zou uitvallen, kunnen we terugkijken op een wedstrijd waarin we zeker niet hebben opgegeven! Met een motiverende bak water die af en toe over de spelers gegooid werd hebben we steenvast doorgezet.

Het was een wedstrijd vol kansen voor Paal Centraal 4, maar helaas wilden de doelpunten er niet in vallen. De tegenstander, ’t Capproen, wist daarentegen wel de kansen te benutten en nam na een nog even spannend begin tot de 2-2 geleidelijk aan de voorsprong. Hoewel we veelvuldig de aanval hadden en mooie combinaties opzetten, werden we geconfronteerd met een sterke verdediging aan de zijde van ’t Capproen en het ongeluk van niet willen vallende schotjes.

Toch wisten we enkele mooie momenten te creëren. Ons eerste doelpunt kwam voort uit een strafworp, die feilloos werd benut door Niels. Een belangrijk moment dat ons een sprankje hoop gaf. Kort daarna liet Tim zijn schotvaardigheid zien met een fantastisch afstandsschot, waarmee hij ons tweede doelpunt op het scorebord zette. De spanning nam toe, maar ’t Capproen wist hun voorsprong verder uit te bouwen van de 2-2 in de 18e minuut naar 5-2 in de rust. 

Oververhit en ietwat verslagen gingen wij de rust in. Met de wijze woorden “dit gaan we niet winnen maar we geven ook niet op. We gaan gewoon ons eigen spelletje uitspelen” van Tom was de moed die eerst ietwat in de schoenen was gezakt/gespoeld door het zweet weer omhoog gehaald. 

Verder kregen we nog even de tip van de scheids dat er wel veel gelopen werd met de bal aan beide kanten, zal dat gras wel zijn ;). De scheids gaf aan dat hij er in de tweede helft wel voor zou gaan fluiten, zelfs als dit betekende dat hij de wedstrijd dood zou fluiten. 

Met deze waarschuwing gingen we het veld weer in…. en jahoor binnen de eerste pass van ’t Capproen kregen we de bal al voor lopen. Gelukkig wilde Jeffrey dit wel recht trekken door zelf ook even te lopen ;). 

Ook na de rust was pittig, ’t Capproen liep uit met wel 10-2. Desondanks gaven we niet op en bleven we strijden voor een beter resultaat. In de 18e minuut was het opnieuw Niels die van ver scoorde, wat ons derde en laatste doelpunt van de wedstrijd was. 

Na een zware wedstrijd in de brandende hitte, waarbij we alles hebben gegeven, moesten we uiteindelijk het veld verlaten met een 11-3 nederlaag tegen ’t Capproen (ookal is er 13-3 ingevoerd, maar agh). Hoewel het resultaat teleurstellend is, kunnen we trots zijn op onze inzet en de vele kansen die we hebben gecreëerd. 

En het ijsje na de wedstrijd was een lekkere goedmaker ;).

Liefs Do