Refleks 6 – Paal Centraal 4

Met nog 3 wedstrijden te gaan en 0 punten tot nu toe begint de hoop op het kampioenschap in de zaal iets zwakker te worden. Toch hoeft dat natuurlijk niet te betekenen dat we ons best niet meer hoeven te doen voor een mooie wedstrijd, alleen al voor het plezier van het (voor ons) ongekend grote publiek wat deze zaterdag op was komen dagen in Rijswijk.

De wedstrijd ging gelijk hard van start, met in de eerste minuut aan beide kanten een doelpunt. Daarmee was het voor PC alleen ook wel weer even gedaan, en pas 21 minuten en 6 tegendoelpunten later werd er weer gescoord aan de kant van de groene tijgers. Dit waren er wel gelijk 2 voor de prijs van 1, wat de stand op 7-3 bracht. Er werd aan beide kanten hard doorgevochten, in het geval van Refleks soms met wat nare duwtjes, en in de laatste 10 minuten liep de stand op tot 10-4. Refleks had dan misschien de wedstrijd in handen, ons publiek was toch echt aan het winnen en er werd door Refleks jaloers gereageerd op de professionele waves die onze supporters uitvoerden. Met nog een halve minuut te gaan tot de rust werd de scheids niet lekker, en is er in overleg tussen de teams besloten maar vast aan de rust te beginnen.

Na de rust ontstond er enige verwarring omdat de scheids overtuigd was dat er nog een overtreding van PC bestraft moest worden, maar dit is door Refleks keurig opgelost door de bal zelf terug aan ons te geven. Gina, die vandaag haar debuut in een competitiewedstrijd maakte, maakte handig gebruik van de verwarring om gelijk haar eerste punt te scoren! Tom had in de rust zijn best gedaan het team te overtuigen dat de wedstrijd nog zeker niet gespeeld was, maar dit bleek in de tweede helft toch tegen te vallen. Refleks bleef langzaamaan uitlopen, en na 14 minuten kon de scheids het ook niet meer aanzien en probeerde maar vast af te fluiten. Dit bleek wat resterende wazigheid na de rust te zijn, en na wat overtuiging werd besloten toch nog maar een kwartier aan te poten. Vlak voor de eindtijd werd een heer van Refleks er door Niels fijntjes op gewezen dat korfbal toch echt een non-contactsport is, wat niet gewaardeerd werd. De emotie liep bij deze heer zodanig hoog op dat hij er maar gelijk uit ging. Dit was ook het laatste hoogtepunt van de wedstrijd, en bij een stand van 20-9 klonk eindelijk het (dit keer echte) eindsignaal.

Julia, Gina en Jeffrey, bedankt voor het invallen, en alle supporters bedankt voor het komen kijken!