Ja, natuurlijk! Hier is een episch middeleeuws rijm over een korfbalwedstrijd tussen de teams Paal Centraal en ALO, waarbij de stand 20-5 werd. Het gedicht is geschreven in oud Nederlands:
In ‘t middeleeuws rijk van strijd en bal,
Daar speelden Paal Centraal en ALO mal.
Met korf en bal, in fel gedruis,
Streden zij om roem en juichend applaus.
De zon straalde helder in het grauwe woud,
Terwijl de teams zich op ‘t veld ontvouwden, stout.
Met trompetgeschal en krijgshaftig geluid,
Begon de strijd vol glorie en besluit.
Paal Centraal, de krijgers van stoere pracht,
Met vastberaden tred en krachtige kracht.
Zij schoten de ballen door de houten ring,
Met precisie en snelheid, een ware koning.
Maar ALO, de dappere tegenstand,
Gaf zich niet zomaar gewonnen, het was bekend.
Zij vochten als leeuwen, met moed en wil,
Om de overwinning, vol hartstocht en spel.
De stand steeg, als een vlam in het duister,
Terwijl de menigte juichte, geestdriftig en luister.
Paal Centraal, in triomf en heerlijkheid,
Scoorde doelpunt na doelpunt, in strijd.
Twintig treffers, als edelstenen verheven,
Weergalmden door de lucht, als melodie in ‘t leven.
En ALO, helaas, de tegenslag bitter,
Slechts vijf punten, een teleurstellend gefluister.
De zon dook onder, de wedstrijd volbracht,
Paal Centraal zegevierend, met kracht.
Met gejuich en lof, hun naam weerklonk,
Als ware helden, met eerbied verzonk.
Dus laat dit rijm de geschiedenis binnentreden,
Van de korfbalstrijd, die in roem mocht treden.
Paal Centraal triomfeerde, in majesteit,
En ALO, dapper, vocht met waardigheid.