Afgelopen zaterdag, 14 januari, heeft Paal Centraal 4 een knappe prestatie geleverd tegen Refleks 6. Zo knap dat we niet wilden opscheppen en daarom met de score 9-18 hadden verloren.
Onze verdediging was zo sterk, dat we bijna de bal soms zelfs niet in onze eigen korf kregen. Onze aanval was zo snel, dat we onze medespelers soms niet eens zagen aankomen. Onze verdediging was zo dicht, dat Refleks zich afvroeg of ze wel tegen een korfbalteam speelden of tegen een muur. Onze aanval was zo skilled, dat we soms de bal zelfs niet meer zagen nadat we hem hadden geschoten.
Maar soms moet je je nou eenmaal kwetsbaar opstellen en aan jezelf vragen hoe voelt de tegenstander zich erbij. Als er geen publiek is om een schot te zien vallen is dat schot dan wel genomen. Als je een tegenstander hebt met een spanwijdte van 3 meter is geblokt worden dan nog een mogelijkheid of juist een uitdaging.
We hadden veel kansen om te scoren, maar helaas lukte het ons niet altijd om de bal in de korf te krijgen. We waren zo dichtbij maar toch zo ver weg. Het was alsof de paal ons persoonlijk kende, jaloers was op onze korfbalkunsten en besloten had om geen enkele bal door te laten. Desondanks hebben we ons goed vermaakt, frustratie en al.
We kijken al uit naar de volgende keer dat we tegen Refleks spelen, misschien hebben we dan meer geluk met scoren. En zo niet zetten we de paal centraal in een zwembad en spelen we voortaan waterkorfbal, want we hebben laten zien tijdens de afgelopen activiteit dit wel goed te kunnen.
Liefs Do
Ps. Thanks alle invallers, onze ingevlogen coaches en de scheids!