PC3 mocht deze keer de thuiszaterdag beginnen. En het al goed, de temperatuur was comfortabel, zo goed als geen wind en de zon scheen ook niet vervelend in de oogjes. Kortom perfect weer om in te korfballen. Alleen werd ons plezier toch een stuk minder toen we erachter kwamen dat Wion graag deed aan achter verdedigen. En ondanks dat oplossen nog niet in de eerste twee hoofdstukken van het tactische boek van Melle voor is gekomen, wisten we daadwerkelijk wel te oplossen en daarmee de kansjes te vinden. We hadden erg lange aanvallen, wat natuurlijk erg goed is, maar dat betekend ook dat er niet tijdig gescoord word. Gelukkig hield de verdediging het goed dicht en was er bij de tegenstander niet te spreken van lange aanvallen. Maar in de 12e minuut was het toch zover een ver schot van een heer van Wion ging er toch in. Terwijl er bij ons nog steeds een dekseltje op de korf zat. En 8 minuten later was het weer raak (voor dezelfde heer van Wion dan). Maar misschien was een vak wissel wel precies wat we nodig hadden. Ik denk dat dat vak namelijk het verdedigen begon te missen want binnen 5 minuten hadden Menno en Jodie er al twee in liggen, dus ze konden weer gaan verdedigen. Timon dacht dit kan ik ook en leek het laatste doelpunt van de wedstrijd te scoren, maar dat bleek toch Wion te zijn. En dus gingen we met 3-3 de rust in. Na een limo, wissels en wat aanmoedigende woorden kon de tweede helft beginnen.
Volgens het publiek was de tweede helft ook voornamelijk te beschrijven met de woorden veel kansen veel mand. Gelukkig wist Niels 3 keer de binnenkant van deze mand te vinden. Wion helaas ook. De wedstrijd eindigende dan ook met 6-6.