De laatste zaalwedstrijd van het seizoen! Volgens coach Melle hebben veel mensen er dan al geen zin meer in. En als eerste van onderen stonden we er niet zo best voor in het klassement. Onze tegenstanders van Fortuna daarentegen leidden de rangschikking en konden kampioen worden. Maar wij lieten ons nergens door afschrikken. Hoezo geen zin? Juist nog even genieten van de laatste keer in de zaal. Die heerlijke vloer van X2 gaan we missen. En waarom zouden we geïntimideerd zijn door Fortuna? Tegen de beste ploegen spelen we juist de sterren van de hemel.
Vlak voor aanvang drukte Melle ons nog op het hart: pak meteen die 2 punten voorsprong! Dat zouden we zelf wel beslissen. Je moet je tegenstander eerst hoop geven. Dan verliezen ze scherpte en kun je genadeloos toeslaan. Eerst gunden we Fortuna dus een tweetal punten in ons nadeel. Waarschijnlijk roken ze het kampioenschap al. Het genot van een zwaarbevochten vervolmaking van hetgeen ze maanden voor gestreden hadden leek eindelijk binnen handbereik. Niets was minder waar. Uw verslaggever opende het scoren aan de kant van PC. Onder de weergaloze steun van een grote schare groene tijgers lieten we Fortuna daarna zien hoe je dit spelletje fatsoenlijk speelt. In de rust leek alle hoop voor onze rood-witte stadsgenoten vervlogen. Een enkeling van hen hield het toen al niet meer droog. Een sublieme PC 3 ging aan de leiding met 6 tegen 4.
Maar dan de tweede helft. In het verleden behaalde resultaten voorspelden dat we de wedstrijd uit handen zouden geven. Maar deze gaven geen garantie voor de toekomst. Bemerkende dat de scheids niet vies was van het betere duw- en trekwerk in het korfbalspel, verhoogde Fortuna de ruwheid in de aanvang van de tweede helft. Maar al na één minuut en tweeëndertig seconden (ik hoop niet), kwam dit de vijand duur te staan. Geconfronteerd met een aanvliegend persoon wist Nathan met zijn bliksemsnelle reflexen ónder zijn tegenstander door te duiken, waarna deze speler van Fortuna helaas een kopduel met de zaalmuur verloor. Dit leek zeer foute boel. Aangezien de speler niet alleen last had van zijn pols, maar ook pijn had in schouders, nek en hoofd, mocht hij zich niet verroeren. Toen de EHBO’er eindelijk gevonden was, vertrouwde deze het ook niet helemaal en werd een ambulance opgeroepen. Daar dit alles al gauw driekwartier duurde, besloot een groep mannelijke PC’ers dan maar een Age of Empires stream te kijken. Tja… Gelukkig kwam het ambulancepersoneel tot de conclusie dat de speler van Fortuna niet per brancard afgevoerd hoefde te worden, maar ging deze wel even mee ter controle.
En dan moet je ineens weer verder. Na toch even een kleine schok en driekwartier afkoelen en je focus verliezen, moet je je dan toch weer zien te herpakken. Dat ging dan ook niet zo soepel. Wij verloren onze voorsprong en stonden al redelijk vlug 6 – 7 achter! Kwam onze hoogmoed dan echt voor onze val? Natuurlijk niet, want hierna vonden we dat Fortuna wel weer genoeg plezier had gehad. Het zou voor hen niet weer tot scoren komen. En dat besef ging ze niet in de koude kleren zitten. Als uit pure wanhoop begon Fortuna haar schoten vanuit het volgende postcodegebied te lossen. En dan nog schoten ze over, wat op zich knap was. Het begon de tegenstander zelfs letterlijk te duizelen, waardoor er nog een heer het spel moest verlaten. Ondertussen was de muurkusser gelukkig wel weer lachend (en met een mitella om z’n arm) teruggekeerd in de zaal. Helaas volgde nog een kleine tegenslag, omdat onze Nathan voor de wedstrijd nog trots had lopen verkondigen dat hij met z’n nieuwe braces niet meer door z’n enkel ging, wat zodoende juist wel gebeurde. Voor de eindstand maakte dat niet meer uit: PC 3 deed de kampioensdroom van Fortuna (waarschijnlijk) uiteenspatten en sleepte een klinkende 10 – 7 overwinning binnen.
PS. Jasper, thanks voor het meedoen.