Na drie weken rust was het tijd voor de revanche tegen KCR uit Ridderkerk. Deze keer mochten we bij hun op bezoek.
Zoals beloofd in ons vorige wedstrijdverslag zouden we deze wedstrijd gaan winnen. Daarom dat het niet aan een goede voorbereiding mocht ontbreken. Zodoende waren we uitgenodigd in het paleisje van Anneloes om gezellig samen van het diner te genieten. Het voelde nog wel als lunch, want de pasta stond al klaar om de belachelijke tijd van 16:30 uur. Soppies gevoelige spijsvertering kon dit nauwelijks aan. Tot intens verdriet van Niels en grote vreugde van Sander (en het klimaat) was de maaltijd geheel vegetarisch. Deze was overheerlijk bereid door Anneloes, Tom en Manuela, waarbij nog trots vermeld werd dat het Manuela gelukt was om de tomatensaus in de pan te mikken zonder hierbij te morsen. U merkt het al, bij PC4 worden ook de kleine overwinningen gevierd. Grote overwinningen zijn namelijk ver te zoeken.
Maar na zo’n succesvolle voorbereiding kon het natuurlijk onmogelijk mislopen in Ridderkerk. Bovendien werden we ondersteund door een waar supporterslegioen bestaande uit Isabella, Cyril, Richard en onze edelgrootachtbare heer de praeses.
De eerste helft begon dan ook sterk! In de aanval startten Lyanne, Soppie, Werner en Niels. De verdediging bestond uit Ilze, Anneloes, Tok en Sander. Voordat de tegenstanders met hun ogen konden knipperen liet Niels ze kennismaken met zijn onfeilbare schot: 0-1! KCR wist zich echter snel te herpakken en legde er redelijk vlug drie achter elkaar in: 3-1. Lyanne en daarna Niels wisten toen ook het gat in de korf te vinden: 3-3. Het andere vak van PC4 kon dit trucje helaas niet herhalen. Goed verdedigend werk aan de andere kant van het veld betekende een eeuwigheid zonder goals, totdat KCR er uiteindelijk twee in legde. Niels deed hierna weer even voor hoe je raak schiet, en na nog een goal voor KCR wisten Ilze en Anneloes de stand terug te brengen naar een 6-6 gelijkspel. De heer van KCR die de vorige wedstrijd knock-out geslagen werd door de paal, schakelde ondertussen zichzelf uit met een astma-aanval. Dit schrok de rest van KCR niet af, zodat zij vlak voor rust op een nipte 7-6 voorsprong kwamen.
Na de rust werd Niels vervangen door Menno en kwam Manuela erin voor Anneloes. Anneloes kwam er bijna direct weer in voor Lyanne. Er werd tactisch gewisseld vandaag, want we streden als leeuwen en konden de overwinning al bijna ruiken. Tom en Manuela zorgden er dus voor dat onze spelers flink door gewisseld werden, zodat het scorend vermogen altijd op de juiste plek stond. Zoals gezegd: het kon onmogelijk mislopen. Voor PC4 is echter niets onmogelijk, behalve winnen. Na slechts één puntje voor ons en vier voor de tegenstander dropen we uiteindelijk met een eindstand van 11 tegen 7 het veld af.
Na de wedstrijd volgde nog meer ellende. We ontdekten dat we ons verzekerd hadden van een laatste plek in onze poule. Maar nog erger was dat in de kantine de frituur niet aanstond! Om dit drama toch goed af te sluiten trokken we naar de plaatselijk McDonald’s, waar alle droefenis gelukkig al snel vergeten was.
Volgende weken hopen we meer punten te pakken!