Nadat de wedstrijd deze week eerst door de tegenstander was afgezegd, bleek donderdag dat zij toch een team bij elkaar hadden weten te krijgen. PC5 moest hierdoor de nodige afspraken verzetten en de coaches konden helaas niet meer aanwezig zijn, maar uiteindelijk kon de wedstrijd toch plaatsvinden met als invalcoach Laura.
Via Laura werden de opstelling en tips van Dennis doorgegeven, waarbij we de opdracht kregen te vechten voor iedere bal en goed met elkaar te communiceren. Zo kon de wedstrijd beginnen met in de aanval Cyril, Hessel, Lyanne en Anne, en in de verdediging Niels, Jasper, Naomi en Myra. Helaas bleek al snel dat Excelsior hun ontbrekende spelers had aangevuld met invallers uit hogere teams. Dit in combinatie met het feit dat wij onze kansen niet goed uitkozen zorgde ervoor dat in de eerste helft alleen Jasper wist te scoren, en we gingen de rust in met een stand van 16-1.
Het was tijd om ons te herpakken. Laura drukte ons op het hart vooral door te blijven vechten, omdat niets zo vervelend is als een tegenstander die zo hard achter staat en toch blijft knokken. Janneke kwam erin voor Anne, Menno voor Niels, en Ties voor Hessel, en zo kon de tweede helft beginnen. We volgden het advies van Laura op en bleven vechten. Hierdoor begon Excelsior iets te vertragen en konden wij mee gaan scoren. Punten van de dames bleven uit, maar de heren hebben samen voor 10 punten in de tweede helft gezorgd. Een wereld van verschil met de eerste helft! Daarbij hebben we ook Excelsior van de 30 af weten te houden, met een eindstand van 29-11.
Hoewel de achterstand al te groot was mogen we echt trots zijn op de vechtlust en het doorzettingsvermogen wat we getoond hebben! We hebben allemaal een mooie wedstrijd gespeeld en hard gewerkt. Anne, Janneke en Laura, bedankt voor jullie aanwezigheid! Komend weekend spelen we thuis tegen Avanti, en gaan we opnieuw vechten voor de winst.