Vandaag was het dan toch echt zo ver. De dag waar heel Paal Centraal 3 tegenop had gekeken. De laatste zaalwedstrijd tegen het gevreesde Excelsior 6, een team bestaande uit een groot deel eerdere selectie spelers. Vorige wedstrijd was men afgemaakt met een score van 6 tegen 28 en de verwachtingen lagen vandaag niet veel hoger.
Van te voren stuurde Bob nog een mailtje ter voorbereiding, met daarin de paklijst van alle essentiële dingen die men niet moest vergeten. Deze bestond onder andere uit:
Een bidon gevuld met bier en een gesmeerd keeltje om hard mee te roepen dat je ervóóóóór bent, of dat je er uit wilt.
Met ze allen kwam Paal Centraal 3 bij elkaar in de bloedhete zaal van Excelsior ‘de Buitenhof’ en werd er samen met de invallers Stuart en Wybrigje ingeschoten. Hierna volgde het team praatje, “minder hard verliezen dan de vorige keer”. Tactieken werden besproken en uiteindelijk zou PC3 in de aanval tijd gaan rekken zodat de aanval van Excelsior minder tijd had om te scoren. De verdediging bestond uit Tom T, Matthijs, Susan en Eline. Bob, Thomas, Laurie en Anne mochten zich de eerste aanval noemen.
De wedstrijd begon en de punten van Excelsior werden er vanuit alle kanten ingeknald, maar PC 3 was zeker niet slecht aan het korfballen en knokte hard door. Zo was het in de rust 14-4 en de hoop om minder hard te verliezen dan de vorige wedstrijd, zat er nog in. Stuart werd er ingewisseld tegen de meest lastige heer, maar wist zijn mannetje te staan en knalde er een doelpuntje in. Het scoren werd nu wat beter verdeeld en Paal Centraal en Excelsior wisten de doelpunten wat beter te verdelen. Een klein geluksmomenten ontstond, toen het 7e doelpunt door Tom T werd gescoord, er waren meer doelpunten dan de vorige keer!! De wedstrijd werd uitgespeeld en eindigde uiteindelijk met een stand van 24-11. Paal Centraal 3 was trots en dit werd gevierd met bier, wijn, pizza en een feestje 🎉
Stuart en Wiep, bedankt voor het invallen en/of reserve zitten tijdens dit slagveld!