Eigenlijk was vandaag vrij, maar wegens wat afmeldingen aan de kant van Excelsior was de wedstrijd vervroegd.
Hierdoor mochten we het opnemen tegen dezelfde tegenstander als afgelopen zaterdag. Toen werden de twee punten in de eigen hal gehouden, dus de moed was hoog om ze weer niet uit handen te geven.
Nu was de nieuwe tijd wel wat vroeger dan we gewend zijn in de zaal, dus mochten we al redelijk vroeg op pad.
Voor mijzelf was dat nog een redelijk avontuur met een harde vertrektijd, berichtend dat mensen ‘wat later’ waren en een verloren telefoon, maar desalniettemin kwamen we aan bij de hal waar de rest van het team lekker in het zonnetje aan het kletsen was. Onze oude moedervereniging vond het vroeg genoeg om een half uur voor aanvang de deuren te openen, waardoor wij dus nog even buiten moesten wachten, wat in het zonnetje op zich geen straf was.
Na even lekker bijkletsen, warmlopen, en een korte maar krachtige toespraak van onze wedergekeerde coach stonden we er uiteindelijk klaar voor met Anne, Eline, Cyril en Timon in de verdediging en onze eigen Lisa, Jodie, Melle en Geert in de aanval. De reservebank werd bezet door de invallers Ewout en Lisa (een andere dan die in de aanval), Sascha met zere benen en Yannick die eindelijk weer terug was. De andere bank werd warm gehouden door Niels (nog bedankt voor het BVODD wat een zekere speler vergeten was), Isabella, Renko, Susan, Richard, Manuela, de pa van Anne en de ma van Geert.
We waren nog niet lang onderweg en het was al raak: de standaard chaos-bal tussen Lisa en Geert eindigde dit keer met Geert vrij onder de korf en een bal die er doorheen viel. Na een strakke verdediging en wat moeizame aanvallen was het daarna weer raak: Lisa wist twee tegenstanders mee te krijgen met een actie naar binnen waardoor Jodie een vrije kans had: 0-2. Na de wissel hadden zowel de nieuwe aanval als de nieuwe verdediging het moeilijk waardoor de volgende vakwissel met een gelijkspel kwam. Een stip van Geert (door een actie van Melle) en een punt van Excelsior later stond Timon weer in de aanval. Hier liet hij zien dat hij ondanks zijn blessure niet verleerd om te schieten door twee punten op zijn naam te schrijven: 3-5. Melle kopieerde dat graag en na een punt van Excelsior stonden we alsnog twee punten voor: 4-6.
Helaas was dit het punt in de wedstrijd waar Excelsior wakker werd: meer druk op onze aanval en een paar zuivere schoten later stond het 8-6 in de rust.
Hier was de boodschap van coach Yannick (die helaas direct na de rust zelf weg moest) duidelijk: zuivere ballen en blijf ons eigen spel spelen. Verder zal vervangend coach Sascha erop toezien dat de wissels warm zouden zijn. Keihard doorgaan na de rust, en als je niet kan hebben we een paar verse invallers klaarstaan.
Vol goede moed gingen we terug het veld op, maar helaas zou de tweede helft een moeizame worden. Het was drie doelpunten van Excelsior verder voordat Melle eindelijk een bal door de korf kreeg. Ondertussen begon de sfeer in het veld ook om te slaan (iets wat we een week geleden ook gezien hadden). Gelukkig lukte het ook dit keer weer om zelf rustig te blijven, maar helaas resulteerde dat niet in meer doelpunten. Ergens in deze tijd werden Eline en Timon ook gewisseld voor Lisa en Ewout, maar ook dit kon de score niet helpen.
Uiteindelijk kwamen er nog twee goals van Excelsior en een stip aan onze kant waardoor het 14-7 stond aan het einde van de wedstrijd.
Terugkijkend op de wedstrijd is denk mijn conclusie dat de stand niet representatief is aan hoe gewaagd de teams aan elkaar waren. Zoals we vorige week al hadden laten zien zijn we prima in staat te winnen van deze ploeg, en dat had vandaag ook gekund.
Wel hebben we weer kunnen laten zien dat we ons eigen spel kunnen blijven spelen en dat we ons hoofd koel kunnen houden.
De volgende pot op de planning is pas over drie weken. Dan mogen we het voor het eerst thuis opnemen tegen Nexus 2. Tot nu toe hebben we drie keer verloren van deze ploeg, maar elk van de drie wedstrijden hebben we mee kunnen strijden tot het einde.
Misschien zien we hetzelfde effect als tegen Excelsior waar we thuis wel kunnen winnen van zo’n ploeg.
Tot slot wil ik graag Ewout en Lisa de Kluiver nogmaals bedanken voor het invallen. Ook nogmaals bedankt aan het 8-tal aan publiek dat ons vanaf het begin tot het einde heeft bijgestaan.