Het was een matige dag.
De matigheid begon al ruim voor de wedstrijd. Het weer was niet ronduit slecht, met ijzige kou of harde stortbuien, maar een bewolkte 3 graden was ook niet echt lekker te noemen. We waren ook maar matig compleet, waardoor we dankbaar gebruik maakten van de invallende Tokkie en Martijn. Daarnaast kwamen we er matig laat achter dat Eureka in het groen (‘vo!) speelt, waardoor we nog snel de toernooishirts moesten regelen.
De heenreis verliep niet minder matig. Van uitzonderlijk grote matigheid was namelijk de toestand van de Van Dammobiel. Die had last van een lege accu. Zonder dat ze begrepen wat ze nou eigenlijk aan het doen waren, hebben Marit, Marit en Wouter deze gelukkig weer aan de praat gekregen. Geheel in lijn met de matigheid van de dag kwamen we onderweg terecht in een file. Volgens P2000 en getuige de vele politie, ambulance en brandweer werd deze veroorzaakt door een flinke voertuigbrand. Natuurlijk hoopten wij dat onze medeweggebruikers in goede gezondheid waren, maar stiekem hoopten we ook op spektakel. Het bleek slechts een matig kleine crash tegen de vangrail, waar alle hulpdiensten niet bij nodig waren.
Het sportcomplex van Eureka bleek eveneens matig klein. De lijnen van het korfbalveld lagen op minder dan een meter van de muren en van het publiek. Als het had gekund, had Tokkie de zaal afgekeurd.
Ik kan echter zeggen dat de wedstrijd fantastisch ging! Maar dan zou ik wel liegen. Eureka had nog geen wedstrijd gewonnen, en misschien dat we daardoor wat te makkelijk dachten over onze tegenstanders. Beide Marits brachten ons al snel op een 0-2 voorsprong, maar daarna was het gedaan met de pret. Vier keer achter elkaar wist Eureka te scoren, waarna hun streak gebroken werd door een goal van Marieke. Ondanks dat Eureka eigenlijk slechts een simpel korfbalspelletje speelde, lieten we ze toch nog driemaal scoren in de eerste helft, waar we zelf slechts twee doelpunten tegenover wisten te stellen. Zo gingen we de rust in met een zeer matige 7-5.
In de tweede helft regende het stippen. Enkele in ons voordeel, maar de meeste toch voor Eureka. Over scheidsrechters wordt natuurlijk niet geklaagd, maar de oplettende lezer kan wel gokken wat mijn mening is over zijn fluitkunsten. Gelukkig lieten wij ons nu wat minder leiden door het spelletje van onze tegenstanders, zetten we hun aanvallen wat meer op slot en kwamen we zelf eindelijk tot scoren. Zo stonden we richting het einde van de wedstrijd een mooie vier punten op voorsprong. Wonderbaarlijk genoeg wist Eureka nog twee strafworpen te verkrijgen en te verzilveren. Ondanks de 10-12 winst konden we door ons matige spel weliswaar opgelucht zijn, maar niet voldaan.
Uiteindelijk kwam alles deze dag dus wel goed, maar echt van harte ging het niet.