Categorie: Wedstrijdverslagen

Op de tweede thuiszaterdag van het veldseizoen stonden we opnieuw tegenover dezelfde tegenstander als vorige week: Excelsior. De coaches hadden ons er de hele week al op voorbereid dat het geen gemakkelijke wedstrijd zou worden. We waren dus extra scherp. Daarnaast hadden we specifiek geoefend op het uitverdedigen van Excelsior, we waren klaar voor de strijd.

De wedstrijd begon snel met twee tegendoelpunten, maar PC wist al gauw te scoren om de stand weer in balans te brengen. Het uitverdedigen verliep over het algemeen goed; af en toe werd het spannend, maar er was geen sprake van balverlies. Naarmate de eerste helft vorderde, nam het fysieke spel toe. Duwen en trekken kwamen steeds vaker voor, iets waar we al op gerekend hadden. Met een stand van 6-6 gingen we de rust in.

Na een verfrissend glaasje limonade was het team klaar voor de tweede helft. Helaas bleef het fysieke spel doorgaan, waardoor de paal bijna omviel na een stevig duel onder de korf.  De scheidsrechter kon niet anders dan hier en daar wat strafworpen toekennen. Excelsior wist met enkele afstandsschoten te scoren. Mogelijk door vermoeidheid of de warmte sloop er wat slordigheid in ons uitverdedigen, en dat leidde tot balverlies. Tot overmaat van ramp raakten er een paar dames van Excelsior geblesseerd, waardoor een heer moest invallen op een damespositie.

Excelsior nam hierdoor een nipte voorsprong, die we helaas niet meer konden inhalen.

Eindstand: 9 – 10

Gelukkig werd de dag alsnog gezellig afgesloten met een welverdiende doucheborrel, een mooie manier om de een-na-laatste thuiszaterdag met z’n allen te vieren.

Aangezien PC het verzaakt om wedstrijdverslagen te schrijven, had de webcie besloten om zelf maar een afgevaardigde te sturen. Zodat de rest van de vereniging ook weet wat er allemaal tijdens die wedstrijden afspeelt.

Het begon eerst met de pre wedstrijdvoorbereiding, deze verliep erg matig aangezien de kantine alleen maar tosties serveerde en niet het broodje bal waar onze delegatie zo ontzettend trek in had. En tot overmaat van ramp was er ook nog maar een vlamtosti over. En toen hoorde we de woorden: “eeh jongens ik heb dus maar een schoen bij me”. Nadat de tosties in het bekje waren verdwenen, de huidjes goed waren ingesmeerd en er gloed nieuwe schoenen waren gekocht begon dan de wedstrijdvoorbereiding. Dit begon met een tactisch praatje met de woorden: “2A jongens, 2…. A….” en “Het maakt me niet uit hoe je het doet, maar je staat straks niet brak op het veld”. Nou met deze woorden kon het niet meer mis gaan.

Vol motivatie begonnen onze tijgers, maar de doelpunten bleken niet te willen vallen. Gelukkig stond de verdediging ijzersterk en vielen er dan over de eerste helft bijna geen doelpunten. Maar in de tweede helft leek het los te gaan. Onze tijgers begonnen te scoren en zelfs aardig uit te lopen. En het was te merken dat PC2 dit niet gewenst was. De coaches waren namelijk in druk overleg hoe ze het tactisch plan aan moesten passen. Tot de bank zich eraan herinnerde dat ze 5 punten los stonden en dat dus aanvallender wisselen niet perse nodig is. Toch leek er nog even een wissel aan te komen, iris leek namelijk even geblesseerd uit te vallen. Dit was het dan, mijn moment ik trok snel het bovenste shirt aan en liep snel warm. Ik merkte al snel dat aan het zijkant van het veld er een lekker windje stond en dat warmlopen minder warm was dan in de dug-out zitten. Iris kon gelukkig weer verder, en ik deed er alles aan om niet terug die dug-out in te hoeven. Onder luid applaus van het publiek ben ik alsnog maar de dug-out in gegaan om die laatste paar minuten van de wedstrijd goed mee te krijgen. Al en al keerde PC2 met de punten terug naar Delft.

Voor PC3 stond er deze zaterdag een thuiswedstrijd op het programma. Of ja, technisch gezien niet, maar aangezien we naar Excelsior moesten kwam het daar praktisch op neer.

Het was heerlijk weer om stil te zitten, dus we moesten onszelf er even toe zetten ons wedstrijdklaar te maken. De scheidsrechter had hetzelfde probleem want die kwam pas zo’n 10 minuten na de starttijd van de wedstrijd aanzetten.

Werner had aangegeven graag weer eens in te willen vallen en voelde blijkbaar dat hij ons dan ook wel terug moest betalen voor die eer. Dat deed hij dan ook binnen no time met het idioot verre afstandsschot waar we hem van kennen. De toon was gezet, en beide teams hielden elkaar bij tot 3-3 na 10 minuten. Excelsior had zeker verwacht makkelijk te winnen en vond dat wat tegenvallen. Daarom probeerden die een nieuwe tactiek uit: als je je tegenstander net omver hebt gelopen kan die je schot ook niet verdedigen. Dit bleek vrij goed te werken en Excelsior kon uitlopen tot 6-3. Zo konden we ze de wedstrijd niet laten winnen dus we begonnen aan een inhaalslag. Dit lukte eerst maar beperkt, en de ruststand was 9-6.

Na de rust gingen we door met verse spelers aan beide kanten. Bij Excelsior viel echter al snel een dame geblesseerd uit en konden de twee dames op de bank ook niet door, dus werd het dichtstbijzijnde alternatief voor een vrouw er in gezet, wat een gast van zo’n 1.95 bleek te zijn (“maar hij komt wel uit de A?”). Dit hielp Excelsior niet om te scoren en PC kon inlopen tot 9-8. Werner kreeg de kans om de 9-9 te maken met een strafworp, maar zou precies op dat moment gewisseld worden en de scheids was zo harteloos niet toe te laten dat hij de stip zelf nog nam. Gelukkig wist Timon, zijn vervanger, deze er keurig in te leggen en zo stond het weer gelijk! Dit vond Excelsior niet leuk, de sfeer werd merkbaar iets grimmiger en Sander probeerde nog een gevecht met zijn tegenstander te starten. Dit alles bleek alleen maar in het voordeel van PC en we konden gestaag uitlopen, voor een eindstand van 12-14. De punten blijven in Delft! (hoewel dat bij verlies niet anders was geweest)

Dank aan de invallers Werner, Jasper, Saskia en nood-backup brakke Femke, en aan iedereen die is komen kijken! Komende zaterdag spelen we gelijk weer tegen Excelsior, en met dan ook nog thuisvoordeel moet dat natuurlijk helemaal goedkomen!

Op deze mooie warme zaterdag mochten we afreizen naar Rotterdam om te strijden voor de koppositie in de poule. De dag ervoor was het groenfeest, dus de hoop was vooral dat er niet te veel brakke koppies op het veld zouden staan. Gelukkig kwamen er extra reserves mee die wel fris en fruitig waren.

Voor we het over de wedstrijd inhoudelijk gaan hebben, moeten we nog een ander puntje bespreken. Nadat die vorige week al dacht dat een 2 minuten overstap wel voldoende was om rustig op het station zijn blaas te legen, kwam meneer er nu op het terrein van OZC achter dat de nieuwe schone shirtjes mooi opgevouwen in een tas thuis in Delft lagen. Wegens onze zwarte inschietshirts en een strakblauwe lucht werd deze sjaarsactie met miniem enthousiasme ontvangen. We kunnen concluderen: onze CTZ (com tech zjaars) is wel een beetje hard aan het hopen op een plek in de eeuwige sjaarsch verticale.

Terug naar de wedstrijd: Isabella had wat achtergrondonderzoek gedaan en wist zo hoe OZC ongeveer speelde. Eén vak wilde graag met een lange dame onder spelen, dus werd er besloten om het vak met Sanne daartegenover op te stellen. Sanne, Inez, Timo en Ruben begonnen zo in de verdediging, terwijl Nienke, Isabella, Tim en Richard in de aanval mochten beginnen.

De wedstrijd begon prima aan Delftse kant. We kregen goede kansen en konden veel herhalen, terwijl de thuisploeg moeite had om goede aanvallen op te zetten. Desondanks waren er toch wel veel passfouten en konden we niet voorkomen dat de Rotterdammers het gat gedicht hadden voor de rust. Leonie, die de wedstrijd niet begon omdat ze de nacht ervoor ziek wakker werd, kwam er in voor Inez die ook verre van topfit was.

In de tweede helft ging het stroever aan de kant van PC, de schotpercentages waren laag en OZC begon ineens bijna alles erin te leggen. We hadden een gevulde bank, dus Stuart kwam er snel in voor Timo die ook wat ziekjes was (een terugkerend thema deze wedstrijd). Echter ontbrak de scherpte in beide vakken en begon OZC erg gestructureerd (en ietwat tijdrekkend) te spelen door elke bal hard over de korf te schieten. Floor en Pieter werden allebei ook nog ingebracht om aan het eind van de wedstrijd nog wat te proberen. Laatstgenoemde wist wel meteen een strafworp te versieren en te benutten (net als vorige wedstrijd tegen ’t Capproen). Uiteindelijk viel er niks meer te halen behalve de schade te beperken tot een 17-14 achterstand. Wel nog even een shout-out naar Ruben die het leeuwendeel van de score in zijn vak op zich nam en waar meerdere heren van de tegenstander totaal geen grip op kregen. Daarmee heeft hij zijn sjaarsactie van daarvoor toch wel gecompenseerd.

Volgende zaterdag komt OZC weer meteen langs in Delft voor de return. Een belangrijke wedstrijd dus om wel nog kans te maken op promotie. Het wordt weer een gezellige thuiszaterdag met alle teams, dus kom vooral langs!