Categorie: Wedstrijdverslagen

Het was een prachtige woensdag avond. Er zou ID Kafe zijn, verlengde borrel bij life. Maar dat deed onze strijders van het 2e helemaal niks. Waarom zou je bier gaan drinken als je ook lekker je favoriete sport kan beofenen in het oh zo prachtige Kamerik! Met de Parkeerplaats voor onzelf kwamen we de met houtevloet tijdloze bruine kroeg sportcafe van De Schuilenburgh in. Toch een biertje dan? Nee! want een deurverder stond de gezellige kleine sporthal al op ons te wachten! De D1 of C1 was nog aan het trainen! Snel meeschrijven want dit zijn inside tacktieken. Snel omkleden en inschieten. Op de eerlijke deuntjes van Sascha mogen we weer inschieten. De coach van de tegenstander kon er ook van genieten, want die stond al hakkend zijn team toe te juichen tijden het inschieten.

Toen kwam de scheidsrechter binnen. “OHneee!” Roept sjoerd door de kleine sporthal. Sjoerd had ervaring met de man. Schijnbaar vloot de man meer traditioneel korfbal. Iets minder duwen en trekken dan we gewend zijn als klein stadje in het zuiden tussen de Rotterdamse gezeligheid en de haagse vriendelijkheid. Wedstrijd beginnen en geconsentreerd gaan ballen dat was de opdracht. Tja, eenmaal begonnen werd er indd toch veel gefloten. Armpjes teveel van PC. Mondjes teveel open bij SDO. Het regende vrije ballen en strafworpen. Helaas, was dit spel meer voor de oudere ervaren spelers van SDO weggelegd. Plus de heer met rugnummer 10 bij SDO waarvan zijn vrouw heel lekker had gekookt had. Want die was goed voor de meeste doelpunten bij SDO. Ja daar konden wij niet tegen op met onze studentenmaaltje Pasta P (Pesto, Pollo, Paprika, Pennen… enz).

De wedstrijd is uiteindelijk geindigd in een 20-15 voor SDO. Een rare wedstrijd om te spelen, coachen en kijken! duzzz dan toch maar dat biertje?

Na vorige week een zware pot tegen de nummer een in de lijst, was deze keer de nummer vier aan de beurt: Tempo 4.

De vorige wedstrijd tegen Tempo was goed geanalyseerd en werd voor de wedstrijd, in de kleedkamer, uitgebreid besproken. Er moest rekening gehouden worden met een hoop oplettende heren en dames die koste wat het kost jouw schoten wilden afvangen. Zo zij het, PC2 deed hard zijn best in de eerste helft om hun spel zo te draaien dat de tactieken van de tegenstander minder goed werkten. Ondanks enkele mooie punten van topscoorder Sascha en een aantal andere hardwerkende PCers, kostte het moeite om het gebruikelijke spelletje aan te passen. Dit leverde met de rust een achterstand op van vijf punten.

Terwijl klachten binnenregende via de Borrelkoningen over ontbrekende live scores (Help a wedstrijdverslagschrijver out please) en er een goede peptalk werd gegeven door de coach, was het weer tijd om verder te gaan. PC2 ging de tweede helft in met nog steeds goede moed en enkele wissels, wat zorgde voor een goede start. Langzaam aan kwamen de scores weer wat bijeen en had het team zijn draai gevonden in het aangepaste spel. Er werd hard gevochten om de achtergebleven punten weer in te halen, maar het goede schot van de spelers van Tempo bleek teveel. Ondanks een in punten gewonnen tweede helft, is de wedstrijd geëindigd in 14 – 18.

Paal Centraal 2 mag best tevreden zijn met hun aanpassingsvermogen en de verbeteringen die zij wisten te boeken ten opzichte van de vorige pot tegen Tempo. Nu snel uitrusten voor de eerstvolgende wedstrijd die al komende woensdag gaat plaatsvinden.

Afgelopen zaterdag was het zo ver, PC1 mocht het opnemen tegen de koploper. De uitwedstrijd was vrij beslist in het voordeel van de Haagse ploeg  geëindigd, maar GKV heeft de laatste tijd wat mindere wedstrijden gespeeld en PC1 (vooral Ruben) rook bloed. We hadden niks te verliezen, dus zouden we laten zien wat we waard zijn!

Na een heerlijk avondmaal bij Ruben thuis, vertrokken we naar X om eerst PC2 aan te moedigen. Vervolgens was het tijd voor onszelf om aan te treden. Er werd deze wedstrijd in nieuwe vakken gespeeld, dus het was spannend hoe dit uit zou pakken. Aanvallend mochten Richard, Stuart, Nienke en ikzelf beginnen, in de verdediging startten Ruben, Timo, Manuela en Laura. GKV begon ontzettend goed aan de wedstrijd en liet zien waarom zij de koploper zijn. Het lukte ons in de eerste minuten niet om het hoge tempo bij te benen, waardoor wij ook meerdere stippen en vrije ballen weggaven. Echter, na een wat mindere start wisten we ons te herpakken en begonnen we langzaam maar zeker de ruime achterstand weer weg te werken. Dit leidde tot een hoop frustratie aan de kant van GKV, die niet alleen op PC en de scheids werd gericht, maar ook op eigen medespelers. Waar eerder alles bij GKV goed leek te gaan, wist PC1 de aanval van GKV nu beter te ontregelen en werd ook aan onze kant de mand vaker gevonden. We gingen de rust in met een kleine achterstand, die een stuk beter te overbruggen leek dan de stand na de eerste 5 a 10 minuten.

Met een hoop motiverende woorden in de rust kwamen we de kleedkamer weer uit. GKV wist meteen te scoren uit een vrije bal, maar lange tijd bleef het spannend. Halverwege de tweede helft wilde het bij PC1 niet meer allemaal lukken en lukte het niet meer om verder in te lopen. De frustraties bij GKV bleven hoog, waardoor ook GKV niet meer tot mooi spel wist te komen. Henk werd ingezet om in de aanval tot meer scorend vermogen te komen, waarop hij meteen zijn eerste schot scoorde. De achterstand was echter te groot en het lukte niet meer om in de buurt van een gelijkspel of winst te komen. Na een rommelige eindfase eindigde de wedstrijd in een 16-21 winst voor GKV.

Het was een uitdagende wedstrijd, waarin we hard hebben geknokt, maar helaas was GKV net een maatje te groot. De rest van februari heeft PC1 geen wedstrijden meer, op 2 maart mogen we weer aantreden tegen nummer 6 in de poule, ESDO. Zij hebben recentelijk nog een (kijkend naar de uitslag) spannende pot tegen Madjoe gespeeld, dus het belooft zeker een leuke pot te worden!

Bedankt aan alle supporters, reserves en in het bijzonder Henk voor zijn invalbeurt!

Deze zaterdag was het aan PC4 om de laatste korfbalinspanningen voor de Domcup te leveren. Met maar 1 thuiswedstrijd en de reis naar Utrecht al begonnen zaten de tribunes uiteraard vol schreeuwend publiek (thanks Floor) dus het team was er helemaal klaar voor.

Als deze wedstrijd gewonnen werd zouden we ONDO inhalen en de tweede plaats in de poule innemen, een mooi doel om naar toe te streven. Voor de wedstrijd deelde coach Melle ons mee gelijk scherp te zijn aan het begin van de wedstrijd en er goed op te zitten. Van ONDO wisten we al dat ze niet bekend zijn met het fenomeen ‘personal space’ dus die zouden ze dan van ons uit ook niet krijgen. Moest lukken!

Do had goed geluisterd en scoorde gelijk de eerste bal die ze aanraakte. Nu zaten we in hun hoofd! ONDO wist een paar minuten de 1-1 nog te maken maar moest PC daarna voor laten gaan tot een stand van 4-1 na 10 minuten. Dankzij punten van Gina, Niels en Tokkie wist PC deze voorsprong vast te houden en met een stand van 9-6 klonk het rustsignaal.

Ik heb zelf het rustpraatje niet mee mogen maken, maar het moeten enorm inspirerende woorden zijn geweest: binnen 7 minuten na de rust was de stand 12-6 en kon het eigenlijk al bijna niet meer fout gaan. ONDO voelde de bui ook hangen en begon zachtjes hun frustratie te uiten. De verdediging van PC was echter waterdicht en ONDO kon enkel nog een paar heel verre schotjes raken. Na een kwartier spelen stond PC nog steeds 15-9 en moest het doel zijn om niet in te kakken en het alsnog weg te geven. Rustig aanvallen uitspelen dus, en de verdediging dichthouden. Dit is goed gelukt, en hoewel er aan onze kant niets meer in wilde vallen gebeurde dat aan de overkant ook niet. De stand van 15-9 werd daarmee ook de eindstand.

Dank aan Timo M, Nathan en Liesbeth voor het invallen! Volgende week nemen we het op tegen 1 letter minder en trekken we naar Midden-Delfland voor de rematch tegen ODO 5.

Op zaterdag waren PC4 helemaal klaar voor hun tweede wedstrijd tegen Valto.

In de eerste vijf minuten, scoorde Valto twee doelpunten. We besefte dat het geen makkelijke wedstrijd zou zijn. Maar geen zorg, want schotjes van Tim, Ilze en Niels bracht de stand op 3-2.

Het was nek-aan-nek, met twee doelpunten van Valto, schotjes voor PC4 van Jeffrey en Werner, en nog twee punten van Valto. In de laatste twee minuten scoorde Gina en Niels. We stonden één punt voor (7-6) toen wij naar de kleedkamers ging.

De stemming was hoog. Het was een spannende wedstrijd maar we wisten dat wij het konden pakken!

Ondanks haar blessure, kwam Lyanne op het veld voor tien minuten met twee wonderlijke schotjes! Samen met een korte kans van Ilse en schotjes van Gina en Werner, werd het 12-6! Al probeerde Valto de wedstrijd te redden, ze konden er niets tegen doen. Er waren nog schotjes van Werner, Chris, Niels en Tim (3!). De eindstand, 19-9.

We kunnen er heel trots op zijn en nemen dit mee naar onze volgende wedstrijd tegen de pouleleiders.

Bedankt Myra, Sabine en Chris voor het invallen!