Categorie: Geen categorie

Een nieuw seizoen, en dus weer een wedstrijd tegen Valto 8. Het wordt bijna een traditie. Inmiddels kennen we elkaar door en door en weten we wat we kunnen verwachten: een team met meestal één vak van veteranen, en één jonger vak. Wel met wat interessante wissels op de bank, met name een arsenaal aan sterke schutters.

Nu is het hebben van sterke schutters in de zaal natuurlijk erg handig, maar buiten ben je helaas overgeleverd aan moeder natuur. En was het een dag voor schutters om te shinen? Nee, zeker niet. Een heerlijke terrasdag met temperaturen waar de zomer jaloers van wordt, maar ook een factor die we bij veldkorfbal liever niet zien: keiharde wind, misschien wel wat versterkt door de prachtige lokale architectuur die voornamelijk bestaat uit kassen.

De instructies vooraf waren dan ook duidelijk: veel ‘vieze voeten halen’, de korf van dichtbij opzoeken en niet te veel van de gebruikelijke verre afstanden schieten. We hadden vandaag helaas ook weer last van een damestekort, en dus hadden we Menno L bereid gevonden om als dame in te vallen. Na iets meer dan tien minuten werd dit weer rechtgezet toen een dame van Valto zich blesseerde, die ook vervangen moest worden door een heer. En dus was alles weer in balans.

Ondanks de harde wind werd er door beide kanten nog veel van afstand geschoten. Dit resulteerde in een eerste helft (en, zoals zou blijken, eigenlijk gehele wedstrijd) met erg weinig doelpunten. De eerste helft eindige met 0-2 voor PC4: twee doelpunten waarvan één chaosbal die van de grond geraapt nog richting de korf geworpen kon worden, en één schot die wel de mand wist te vinden.

In de rust werd nogmaals benadrukt dat het dichterbij gezocht moet worden. De wedstrijd bleef daarna erg verdedigend. Door het warme weer was de energie laag, en was het gemakkelijk om wat in te zakken en men te laten schieten vanaf door de wind onmogelijk gemaakte afstanden. De 0-3 viel vroeg in de tweede helft, maar hierna wisselde het geluk naar de zijde van Valto en stond er snel ineens een 3-3 op het bord. Gelukkig wist PC4 de wedstrijd met nog wat late schoten over de streep te trekken en eindigde het in 4-5. Het veldseizoen is dus lekker begonnen met twee punten!

Op een bruisende maandagavond stond PC3 klaar voor een spannende confrontatie met Avanti. Een deel van het team besloot de energie op te wekken door naar het veld te fietsen, een frisse en energieke warming-up onderweg. Gelukkig was de lente in volle bloei en verwelkomde ons met haar zachte briesjes en warme gloed.

Het veld, hoewel een beetje een zandbak zoals gebruikelijk, kon de vastberadenheid van PC3 niet temperen. Met Sander die snel het eerste doelpunt scoorde, leek het startsein gegeven voor een intensief spel. Avanti liet zich echter niet onbetuigd en maakte al snel gelijk.

Met prachtige acties zoals Fenne’s blokje en doelpunten van Marieke en Fenne zelf, leek PC3 de overhand te hebben. Maar Avanti gaf niet op en scoorde nog voor de rust een punt vanaf de zijlijn, wat een stand opleverde van 2-4 voor PC3.

De tweede helft begon explosief, met drie doelpunten binnen vijf minuten, waarvan twee voor PC3. Maar toen werd het spel wat rustiger, alsof beide teams hun adem inhielden voor de volgende zet. Het weer was top, met nauwelijks een zuchtje wind, behalve misschien dreigende onweerswolken in de verte.

Na een periode van scorestilte sloeg Avanti weer toe, gevolgd door een tegengoal van PC3. Met nog negen minuten op de klok en stand van 5-7, beloofde het toch nog een spannende finale te worden. En dat werd het ook! Avanti wist snel nog drie doelpunten te scoren, waardoor PC3 op achterstand kwam te staan. Maar in een zenuwslopende laatste minuut wist PC3 toch nog gelijk te maken, waardoor de wedstrijd eindigde in een gelijkspel.

Het was weer even geleden dat PC3 een wedstrijd mocht spelen. Gelukkig hoefde we niet ver te reizen. Aangekomen, vonden wij tot onze verbazing daar ook Timo, de coach van PC2, die excelsior 4 aan het bespioneren was voor de wedstrijd tegen PC2. Halverwege de wedstrijd had die al zijn boekje voor geschreven, dus succes PC2.
Maar dan terug naar de wedstrijd van PC3. De wedstrijd begon en het ging er meteen fanatiek aan toe. We hadden er verdedigend moeite en begonnen minder met een 2-0 achterstand. Gelukkig wisten we de stand snel gelijk te trekken en konden we echt aan de wedstrijd beginnen. De aanvallen liepen goed met een overschot aan mooie kanten. Helaas viel te afronding niet mee.
Het ging er soms hard aan toe, dus lag er wel eens een speler van PC op de grond. Ik heb helaas met mijn knieën mogen voelen dat de zaal daar niet glad is. Al met al waren bij goed aan elkaar gewaagd en de kleine voorsprong van steeds 1 puntje wisten we moeilijk vast te houden. Zo gingen we 4-4 de rust in.
Ondanks dat we in het begin van de tweede helft op een kleine achterstand kwamen, stond de verdediging ijzer sterk. Excelsior wist voor een kwartier niet te scoren, met zelfs een blokje van Menno. Echter kregen wij de ballen er ook niet in.
Dit leek hoe de wedstrijd zou gaan eindigen, totdat beide ploegen in de slotfase (laatste 10 minuten) nog de smaak te pakken kregen en de ene na de andere goal aan beide kanten er in vloog. Excelsior probeerde los te komen, maar werd telkens geëvenaard door de fraaie schoten van de dames van PC, 2 van Anneloes en 1 van beide invallers, Liesbeth en Saskia. Uiteindelijk hebben we er een gelijkspel uit weten te trekken.

Voor de vierde keer in vijf maanden tijd mocht PC4 aantreden tegen ODO 5. In de eerste wedstrijd was ODO nog erg zoekende naar hun spel. Echter is de laatste tijd wel duidelijk geworden dat deze wedstrijd niet zomaar meer makkelijke punten voor Paal Centraal zijn en moet er zeker gewerkt worden. Tijdens de thuiswedstrijd heeft PC, ondanks het harde werk en eigenlijk prima gespeelde wedstrijd, de punten net niet in huis kunnen houden. Voor de return in Maasland is er vooraf getraind op het druk zetten in de verdediging. Zou het voldoende zijn om ODO van het scoren af te houden?

Onze coaches waren helaas zelf nodig bij de eigen wedstrijden in Delft, en dus hadden we Sander en Fenne meegestolen om de nodige instructies uit te delen. Omdat de studentikoze kledingstijl door de coach van ODO altijd zeer wordt gewaardeerd waren de slippers, hemden en dassen uiteraard aanwezig. Traditions!

Aanvallend begonnen we met Niels, Menno, Lyanne en Ilze, verdedigend met Tim, Jeffrey, Do en Gina. ODO was in het begin net wat scherper, waardoor we al vroeg tegen een 5-2 achterstand aankeken. Gelukkig wisten we ons snel terug te werken naar 5-5 en gingen we op de valreep nog met 6-5 achter de kleedkamer in.

Er werd wat wisselvallig gefloten (of eigenlijk: vaak niet gefloten), wat de wedstrijd soms wat onduidelijk maakte. Gelukkig werkte dit beide kanten op. Verdedigend hadden we als team niet echt genoeg over op onze tegenstanders om het getrainde druk geven echt in de praktijk te brengen, maar desondanks hebben we het vrij goed dicht weten te houden. Jammer genoeg was ook ODO scherp aan het verdedigen en kreeg PC evenmin ballen in de korf. In de tweede helft moest daar verandering in gaan komen. We begonnen de tweede helft met de wissels Werner voor Niels en de meegereisde invalster Julia voor Ilze.

ODO maakte de eerste treffer, maar al snel liet Werner zijn sluipschutterskunsten zien en knalde hij zijn eerste bal binnen. Daarna viel het voor PC helaas te lang droog, terwijl ODO uitliep naar tien punten. Aan het einde van de wedstrijd kwam het weer wat losser en eindigde de wedstrijd uiteindelijk in 13-10. Werk aan de winkel dus om wat beter onder druk te kunnen aanvallen, want komende zaterdag staat de return tegen nummer één Achilles op de planning. Gelukkig staat er ’s avonds iets anders klaar onder druk, namelijk onbeperkt pils van de tap. Het wordt hoe dan ook een mooie zaterdag!

Julia, Sander en Fenne, bedankt voor het invallen!

Afgelopen zaterdag vond een uiterst spannende korfbalwedstrijd plaats tussen PC2 en  Pernix 4 op X.

De sfeer voorafgaand aan de wedstrijd was gespannen maar opgewonden. Onze spelers hadden zich intensief voorbereid en waren vastbesloten om de punten in Delft te houden.  Het publiek was talrijk aanwezig, waardoor de tribunes bruisten van energie en aanmoedigingen.

De eerste helft van de wedstrijd kenmerkte zich door een intense strijd. Beide teams waren goed op elkaar ingespeeld en zetten alles op alles om de bal in het doel van de tegenstander te krijgen. Onze verdediging was solide, maar de tegenpartij wist slimme openingen te vinden en scoorde enkele cruciale punten. Desondanks gaven we niet op en wisten we enkele prachtige doelpunten te maken, wat resulteerde in een gelijkopgaande strijd…

Het publiek speelde een cruciale rol in het verloop van de wedstrijd. De aanmoedigingen waren oorverdovend en zorgden voor een extra boost aan energie op het veld. De spanning was voelbaar, en het publiek leefde intens mee met elke actie. Tijdens cruciale momenten ontstond er chaotische opwinding op de tribunes, waar supporters hun emoties niet konden bedwingen.

De tweede helft bracht nog meer intensiteit. Beide teams gaven alles wat ze in zich hadden, wetende dat elke zet cruciaal kon zijn. Onze aanvallers werkten hard om de achterstand van 2 punten in te halen, en de verdediging hield stand tegen de aanvallen van de tegenpartij. Helaas slaagden we er net niet in om de wedstrijd volledig te keren, en de tegenstander behield een kleine voorsprong. Eindscore was 14-16.

Met het eindsignaal in zicht, drong het besef van de nederlaag langzaam door. Ondanks de teleurstelling overheerste trots over de inzet en het doorzettingsvermogen van ons team. De nabespreking belichtte de leermomenten en de vastberadenheid om sterker terug te komen in de volgende wedstrijd.

Bedankt invallers, reserves, publiek en coach voor jullie inzet!

Zaterdag 20 januari mocht PC1 aantreden tegen Ten Donck. Nadat de scheids een kwartier te laat was, kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. De voorbereiding voor de wedstrijd was niet ideaal, waardoor het dan ook bijna een kwartier duurde voordat het eerste doelpunt viel. In het tweede kwartier was er meer scherpte onder alle spelers en werd de score aangevuld tot 14 doelpunten. De ruststand was daarmee 2-14. In de tweede helft werd de scherpheid in de afronding doorgezet en had Ten Donck dan ook geen illusies meer dat er nog iets te halen viel.

Twee minuten voor tijd was er nog een publiekswissel voor Lisa, die voor een paar maanden naar Nepal vertrekt. Heel veel plezier gewenst daar en wij horen graag hoe het is om een echte Yeti te knuffelen! Op het laatst wisselde Ten Donck ook nog een aantal keer, maar dit veranderde weinig aan de verhoudingen. De uiteindelijke eindscore bleef stilstaan op 5-26. Volgende week moet PC1 tegen Madjoe, wat een hele belangrijke en moeilijke wedstrijd wordt. Doordat GKV heeft verloren afgelopen weekend is het erg spannend bovenin. Kom ons allemaal aanmoedigen volgende week, we kunnen jullie support heel erg goed gebruiken!

Juni, 2017. Na 10 jaar korfbal, besluit ik Avanti te verlaten. Zo ongeveer mijn hele team stopt met korfbal en ik zou binnenkort gaan beginnen aan mijn studie Technische Wiskunde aan de TU Delft. Onwetend dat ik Avanti jaren later weer tegen zou komen.

December, 2023. Inmiddels speel ik al 2 jaar bij Paal Centraal. Ik zie in het schema de tegenstander voor vandaag staan, Avanti. Het woord galmt in mijn hoofd en herinneringen aan een vergeten tijd drijven weer boven. Ik onderdruk ze en ga op weg naar de zaal waar we spelen, Emerald in Delfgauw. Ik stap de zaal binnen en zie daar het bekende blauw en wit. Het voelt als thuiskomen. Het Avanti team dat voor ons speelt, wint de wedstrijd en ik ben blij voor ze. Dan beginnen we met de voorbereiding van onze eigen wedstrijd. De coaches, blijkbaar bekend met mijn dubbele loyaliteit, besluiten mij de 1^e helft aan de kant te houden.

De wedstrijd begint. PC4 geeft weer goede druk in de verdediging. In de aanval komt het eerste goal van Niels, gevolgd door een goal van Avanti. Woorden als “trompetter in het leger van de prins” en “we are blue, we are white, we are f*cking dynamite” klinken in mijn gedachten. Er volgen nog goals van Avanti en een mooi schot van Menno, met even later Werner’s signature schot van 75 meter. De 1^e helft eindigt met een korte kans van Tokkie, die zo mooi is dat de scheids even niet weet wat hij moet doen, en door aanmoediging van Ruben en Melle dit schot toch maar goedkeurt. De tussenstand is 4 tegen 4.

Dan is het tijd voor de 2^e helft. Lyanne en ik komen in het veld. Zodra ik in het veld sta en de energie (ene ‘hype-train’) van mijn team voel, neemt de Groene Tijger in mij het over. Binnen 5 minuten scoort Lyanne 2 keer en ikzelf 1 keer. Het is duidelijk dat PC hier voor de winst gaat. Na afwisselend goals van Avanti en schoten van Werner, Do en een mooie doorloop van Do, staat het 10-10. De spelers van Avanti raken gefrustreerd. Ik voel niets meer voor ze. Binnen 2 minuten volgt een schot van Werner en een korte kans van diezelfde Werner, dit maakt 10-12. Minuten later een schot van mijzelf, nu staat het 10-13. Avanti weet nog 1 keer te scoren, maar dit is niet genoeg. De winst is voor PC.

Het Avanti tijdperk is nu over. Het blauw-witte dynamiet wordt ontmanteld. Blauwe muren worden vervangen door groen. Spooky opgegeten door een Groene Tijger. Slechts één lied klinkt nog in mijn gedachten: “Zeg ken je Paal Centraal…”

Met een klassieke wedstrijdtijd die zeer dicht viel op de tijd waarop de gemiddelde Nederlander zijn AVGtje naar binnen schuift, moesten de spelers zich al vroeg in de keuken begeven. Een korfbalwedstrijd kan immers niet gespeeld worden op een lege maag. Gelukkig was de flinke pan nasi precies genoeg om het grootste deel van het team te voorzien van een gevuld gevoel zonder het rennen onmogelijk te maken. Na het happen begon de reis richting de uitpartij in Leiden.

De reis leek voorspoedig te verlopen, onder het genot van Amor FM en enkele Zoetermeerse setjes, maar een kleine detour werd gemaakt omdat niet enkel de Leidenaren hadden bedacht om een straat te vernoemen naar de hoofdstad van Suriname. Eenmaal aangekomen was er nog voldoende tijd, omdat de wedstrijden daarvoor ietwat waren uitgelopen. En hee, wie was daar al aan het fluiten?? Een KNKV scheids bekend onder de naam Timon Olsthoorn. Die heeft PC2 mooi gestrikt om daarna nog even te blijven zitten, maar dan als coach.

Na alle voorbereidingen en vakbesprekingen kon de wedstrijd dan van start gaan. Het was te zien aan de gezichtjes van PC dat het toch wel spannend was om tegen een team te staan dat buiten wat hoger heeft gespeeld. Dit is de eerste 20 minuten in het voordeel van Pernix geweest dat toen voor kwam te staan met een stand van 8 tegen 3. Een korte time-out werd aangevraagd door PC, waarin kort benadrukt werd door de coach(es) dat er even wat peper in moest. Met dit in de oren geknoopt is PC2 er volop gegaan met verdedigen en bleef de stand redelijk gelijk, wat resulteerde in 9-4 in de rust.

De bespreking tijdens de rust en enkele wissels hebben de spelers van Paal Centraal geholpen om hun spel terug te vinden want al snel vlogen de punten Pernix om de oren. PC2 was de tweede helft aan het winnen en bracht de stand naar 15 tegen 11. Het harde werken van het team moest helaas worden stilgelegd door een heftige blessure bij Jodie. Wij wensen haar veel beterschap en hopen haar snel weer op het veld te mogen zien!

Met nog tien minuten te gaan, schoot PC2 nog een schot erin! De scores van de teams kwamen nu toch wel erg bij elkaar in de buurt, wellicht viel er nog wat te winnen! Dan begint Pernix plots allerlei balletjes vanaf de zijlijn te scoren. Tja, daar kan je ook moeilijk volop verdedigen… De laatste speelminuten sluipen langzaam weg, totdat het eindsignaal klinkt en het spel wordt besloten met een stand van 20 tegen 14 in het voordeel van Pernix.

Gelukkig mocht dat de sfeer niet drukken onder PCers. Het was inmiddels alweer een beetje laat geworden en al dat hollen zorgde voor wat knorrende maagjes. Dus… Maccie pakken?

Ondanks de regenachtige weersvoorspellingen was het hele team van PC3 deze week opkomen draven. Maar gelukkig had het team hier donderdag al voorgetraind dus geen enkele weersvoorspelling kon hun tegenhouden. En na de overwinning van PC4 was iedereen erg gemotiveerd om dat succes te evenaren. In de aanval begonnen Nathan, Marieke Sascha en Fenne en de verdediging begon met Timon Jasper en de Marits. Avanti had besloten dat hun tactiek voor de wedstrijd bestond uit achterverdedigen. De PCers mochten hoe dan ook niet de vang hebben, het maakte niet uit of dat betekende dat er een paar palen om moesten vallen. Hierdoor duurde het even voordat de aanval opgang kwam, maar dankzij het goede verdedigende werk stond het in de rust 4-6 voor Avanti. In de rust nog eens een keer goed toegesproken door de coaches. En dat was te merken want de aanvallen werden steeds gevaarlijker en langer. Ondertussen waren Nienke en Anneloes er voor de Marits ingekomen en was er bijna te spreken van een ware comeback. Maar helaas mocht het toch niet baten en werd er met een stand van 10-13 voor Avanti afgefloten.

Publiek en invallers bedankt voor het komen in het regenachtige weer. En tot de volgende!