Datum: 11 februari
Tijd: 18:00
Quote: “Dit is een tijd om in de stad te gaan borrelen, of thuis op de bank te zitten om de hele avond TV te kijken, niet om te verzamelen voor een korfbalwedstrijd”
Helaas was dit toch de realiteit voor de spelers van PC3 (en de vele invallers, daar later meer over) op dit moment. Na een spannende wedstrijd van PC1 tegen Gemini zaten wij ons klaar te maken voor onze eigen wedstrijd: 20:15 uit tegen Velocitas 6, een team waar we vorige keer met 6-13 van verloren hadden en welke al hun zes wedstrijden had gewonnen. Kortom, het zou al een zware pot worden, en het tijdstip hielp daar zeker niet aan mee.
Maar opgeven is iets wat we toch niet echt doen, dus om kwart over 7 stonden we klaar in Leiderdorp om ons voor te bereiden voor de wedstrijd die zou komen. Na het inschieten was het verhaal van de coaches simpel: “Het is een goede tegenstander, maar als wij in de verdediging geen fouten maken en in de aanval goede kansen nemen kunnen we ze pakken”. Na een korte bespreking met de vakken, een warming-up en wat inschieten was het dan echt tijd voor de wedstrijd, en om te zien of de coaches gelijk hadden.
Er was nouwlijks een minuut gespeeld voordat de verdediging, Timon, Jasper, Lucia en Jodie, de eerste klap kreeg: een tegenstander vond vanaf de zijlijn de korf. Toen was het aan de aanval, Martijn, Geert, Lisanne en Dominique, om te antwoorden met niet woorden maar met daden. Dit bleek echter vrij moeizaam te verlopen: de dames kregen veel druk en de heren hadden het ook niet makkelijk onder de paal. Na wat heen en weer en sterke verdedigingen aan beide kanten was het dan toch raak: 1-1. Dit ging vervolgens door met de scores 2-2, 4-4, 5-5. Tot hier was het hard werken om telkens net bij te komen op Velocitas, welke net wat eerder scoorde dan wij. Echter was dit het moment dat Timon de stand van zaken veranderde met een fraaie 5-6, voorsprong. Velocitas kon echter ook wat wij deden en na 6-6, 7-7 en 8-8 was het bijna tijd voor de rust, totdat Geert kort voor rust twee strakke acties wist te maken met steun van de dames waardoor Martijn twee keer tot schot kon komen, en daarmee ijskoud de 8-9 maakte op 10 seconden voor de rust.
Met de voorsprong gingen we de kleedkamer in. De boodschap van de coaches voor de wedstrijd klopte: weining fouten maken en mee blijven scoren, dan kunnen we ze pakken. Nieuwe aanwijzingen kwamen en het praatje werd afgesloten door Sascha met de woorden: “We hebben zo die bal uit, en dan gaan we de 8-10 scoren, daarna de 11, en daarna de 12!” (in films noemen ze dit “foreshadowing”).
De nummer 10 moest helaas even op zich wachten omdat Velocitas graag gelijk wou komen, maar de Groene Tijgers waren ook op jacht, want binnen vijf minuten stond er kort 9-12 op het bord voordat Velocitas er gelijk 10-12 van maakte. De boodschap van de coaches was weer werkelijkheid geworden, maar er stonden nog 25 minuten op de teller en Velocitas had alles behalve opgegeven. In de tussentijd waren onze geheime wapens, Floor en Nathan, ook binnen de lijnen gekomen, en die nieuwe energie was hard nodig. Het duurde lang en het was spannend. Aanval na aanval werd de korf meestal niet gevonden, maar af en toe nog wel door Velocitas. Na een doelpunt van ons stond het dan ongeveer 10 minuten voor tijd 11-13. Velocitas bleef net als ons doorstrijden, en ze waren scherp. Dat was ook maar goed voor hen, want de spanning was nog steeds te snijden: 12-13 met nog vijf minuten. In het veld werd hard gestreden terwijl langs de lijn iedereen op het puntje van de stoel, bank of tribune zat, of niet eens meer kon blijven zitten. De ballen bleven omhoog vliegen en uit de korf stuiteren tot plots de scheidsrechter floot: einde wedstrijd.
Het was ons gelukt, een tegenstander ongeslagen, een team waar het grootste deel op het ‘afwezig’ lijstje stond, een hal waar het naar ons gevoel 30 graden was en een tijd waarop je eigenlijk niet nog een wdstrijd wil spelen. Allemaal factoren waarmee je een verlies kan proberen te verklaren, maar dat was heel niet nodig, want met 12-13 hebben we die punten mee terug kunnen nemen naar Delft!
Invallers Floor, Nathan, Lucia en Dominique hartstikke bedankt, we hadden jullie hard nodig, en volgens mij hebben jullie allemaal zeker waar voor je tijd gekregen.
Volgende week staat Avanti uit op het programma, weer op eenzelfde tijd. Nu hebben wij de ervaring, dus we hebben er ook alle vertrouwen in dat we onze streak van vier keer winst op rij kunnen doorzetten naar de vijf!
Douches: genoeg verbeterpunten maar aan het einde niets om over te klagen, 6,5.
