Na de thuiswedstrijd maar net te hebben gewonnen van het clubje uit Hellevoetsluis, had PC1 wat goed te maken. We speelden deze wedstrijd op een random donderdag omdat de spelers van ‘t Capproen helaas een dubbele planning hadden op de dag waarop de wedstrijd eigenlijk gespeeld zou gaan worden, namelijk een festival wat toch iets meer prioriteit had. Maar goed, eenmaal afgereisd naar het o zo mooie Hellevoetsluis waar de zon altijd schijnt, bleek het Capproen serieus te zijn ingesteld om deze wedstrijd te gaan winnen. Ze hadden namelijk maar net de eerste wedstrijd tegen Conventus gewonnen om vervolgens de tweede met meer verschil te verliezen, waardoor ze opeens onderaan in de poule stonden. Bij ons was de sfeer er nog niet helemaal in doordat het toch wel erg leuk was de eerste 3 kwartier grapjes te maken over iets met drillrap en een pokke stad, maar ook vooral te knuffelen met onze liefste supporter: Donna! Toen de schoenen eenmaal aangingen was het echter gelukkig snel serieus en konden we van start. De eerste helft kwamen we goed uit de startblokken, maar verdedigde het Capproen ook erg sterk. Er werd hard geknokt voor de doelpuntjes, terwijl we het verdedigend goed volhielden. Door de achterstand wilde het Capproen toen een standje omhoog gaan, maar dat werd helaas vertaald in fysieker spel. In de rust stond we met 5 punten voor en we waren niet van plan dit meer weg te geven. Doordat het fysieke spel niet werd afgestraft en de frustraties opstapelden, werd het uiteindelijk grimmig op het veld. Helaas liep dit zo erg op dat bij een actie van Nienke ze van beide kanten omver werd geduwd, waardoor ze geblesseerd het veld moest verlaten. Hierna was het dan ook klaar met de pret. De wedstrijd werd uiteindelijk ruim gewonnen door ons (8-15), maar het voelde toch erg sterk als verliezen met onze nu geblesseerde Nienke.
Een wedstrijd tegen Capproen kan ik natuurlijk niet afsluiten zonder onverstaanbare taal uit te kramen, dus hierbij: het was geen bomboclat wedstrijd, maar ewa ja. We zien ze komend seizoen waarschijnlijk niet meer terug 😉 kleine mic drop, boem.