Auteur: Sander ten Caat

Na drie weken rust was het tijd voor de revanche tegen KCR uit Ridderkerk. Deze keer mochten we bij hun op bezoek.

Zoals beloofd in ons vorige wedstrijdverslag zouden we deze wedstrijd gaan winnen. Daarom dat het niet aan een goede voorbereiding mocht ontbreken. Zodoende waren we uitgenodigd in het paleisje van Anneloes om gezellig samen van het diner te genieten. Het voelde nog wel als lunch, want de pasta stond al klaar om de belachelijke tijd van 16:30 uur. Soppies gevoelige spijsvertering kon dit nauwelijks aan. Tot intens verdriet van Niels en grote vreugde van Sander (en het klimaat) was de maaltijd geheel vegetarisch. Deze was overheerlijk bereid door Anneloes, Tom en Manuela, waarbij nog trots vermeld werd dat het Manuela gelukt was om de tomatensaus in de pan te mikken zonder hierbij te morsen. U merkt het al, bij PC4 worden ook de kleine overwinningen gevierd. Grote overwinningen zijn namelijk ver te zoeken.

Maar na zo’n succesvolle voorbereiding kon het natuurlijk onmogelijk mislopen in Ridderkerk. Bovendien werden we ondersteund door een waar supporterslegioen bestaande uit Isabella, Cyril, Richard en onze edelgrootachtbare heer de praeses.

De eerste helft begon dan ook sterk! In de aanval startten Lyanne, Soppie, Werner en Niels. De verdediging bestond uit Ilze, Anneloes, Tok en Sander. Voordat de tegenstanders met hun ogen konden knipperen liet Niels ze kennismaken met zijn onfeilbare schot: 0-1! KCR wist zich echter snel te herpakken en legde er redelijk vlug drie achter elkaar in: 3-1. Lyanne en daarna Niels wisten toen ook het gat in de korf te vinden: 3-3. Het andere vak van PC4 kon dit trucje helaas niet herhalen. Goed verdedigend werk aan de andere kant van het veld betekende een eeuwigheid zonder goals, totdat KCR er uiteindelijk twee in legde. Niels deed hierna weer even voor hoe je raak schiet, en na nog een goal voor KCR wisten Ilze en Anneloes de stand terug te brengen naar een 6-6 gelijkspel. De heer van KCR die de vorige wedstrijd knock-out geslagen werd door de paal, schakelde ondertussen zichzelf uit met een astma-aanval. Dit schrok de rest van KCR niet af, zodat zij vlak voor rust op een nipte 7-6 voorsprong kwamen.

Na de rust werd Niels vervangen door Menno en kwam Manuela erin voor Anneloes. Anneloes kwam er bijna direct weer in voor Lyanne. Er werd tactisch gewisseld vandaag, want we streden als leeuwen en konden de overwinning al bijna ruiken. Tom en Manuela zorgden er dus voor dat onze spelers flink door gewisseld werden, zodat het scorend vermogen altijd op de juiste plek stond. Zoals gezegd: het kon onmogelijk mislopen. Voor PC4 is echter niets onmogelijk, behalve winnen. Na slechts één puntje voor ons en vier voor de tegenstander dropen we uiteindelijk met een eindstand van 11 tegen 7 het veld af.

Na de wedstrijd volgde nog meer ellende. We ontdekten dat we ons verzekerd hadden van een laatste plek in onze poule. Maar nog erger was dat in de kantine de frituur niet aanstond! Om dit drama toch goed af te sluiten trokken we naar de plaatselijk McDonald’s, waar alle droefenis gelukkig al snel vergeten was.

Volgende weken hopen we meer punten te pakken!

De eerste competitiewedstrijd van het seizoen! Na een loodzware selectie waren alleen de echte strijders overgebleven in PC4. Met dit hagelnieuwe team en vol goede moed trokken we naar het nabije Schiedam. We waren nog niet helemaal in onze perfecte samenstelling, omdat het onze hobby is al onze eigen dames uit te schakelen. Daarom werden we ondersteund door twee dames van de recreanten, verstopt in de lichamen van Tjeerd en Jeffrey.

De openingsgoal mochten we niet op onze naam schrijven. Maar we lieten ons niet uit het veld slaan, want na de oefenwedstrijden waren we al lekker op elkaar ingespeeld. Jens en Sander vermaakten het publiek met ieder twee pareltjes van afstandschoten. Anneloes, onze nieuwste aanwinst, raakte duidelijk geïnspireerd door dit succes en legde er ook nog eentje in. Nexus had het nakijken. Ze dachten het ons moeilijk te kunnen maken door telkens zo belachelijk fanatiek uit te verdedigden dat we geen lichaamsdeel meer vrij konden bewegen. Maar ook PC4 wist wat verdedigen was. Hierdoor wist Nexus er met geluk nog maar twee extra ballen in te leggen. In de rust bleken ze heel geniepig het scorebord op 5-3 in plaats van 3-5 gezet te hebben, maar gelukkig doorzagen wij dit bedrog.

Met een flinke lading verse spelers begonnen we vastberaden de tweede helft, klaar om ons succes door te zetten en Nexus in het stof te doen happen. Helaas hadden de Schiedammers andere plannen en had het scorend vermogen ons verlaten. Al snel benutten de tegenstanders hun kansen wel en stond het 5 tegen 5. Lang mocht Nexus hier niet van genieten, toen Niels zijn kans schoon zag om PC4 de leiding terug te laten pakken.

Helaas had Nexus de smaak te pakken en legden ze er al snel weer eentje in. En niet veel later wisten ze de korf wéér te vinden. Aan de andere kant van het veld was de aanval van PC4 nu het lekkere samenspel van voorheen kwijt. Ondanks een ware regen aan schoten op de korf viel er lange tijd geen eentje door het gat. Dit ging zo een eeuwigheid door, totdat Tim besloot dat het einde van de wedstrijd (en daarmee een verlies) nu toch wel erg dichtbij kwam. Dus prikte hij er eentje in. Zo vlak voor het eindsignaal leek een gelijkspel dan toch goed haalbaar te zijn. Maar een heer van Nexus draaide zijn hand niet om voor een afstandschot van een metertje of 12, waarmee hij de score naar 8-7 bracht en Nexus de overwinning bezorgde. Geen punten voor PC4 deze ronde, maar wel een hele mooie vooruitgang in ons samenspel.