Auteur: Rienk Feenstra

Na twee wisselvallige oefenwedstrijden was het voor PC3 eindelijk tijd voor de eerste competitiewedstrijd. Op het programma stond Excelsior 7 – Paal Centraal 3, en dit was niet zomaar een Delftsche Derby. Dit team van Excelsior bevat namelijk welgeteld 6 oud-PC’ers, en PC3 was erop gebrand om hen te laten zien hoe oud ze al waren geworden.

Voor de gelegenheid had Excelsior al het in de afgelopen weken hierheen gewaaide Saharazand uit Delft en omstreken verzameld, om dit vervolgens over hun pas aangelegde en gloednieuwe kunstgrasmat uit te strooien. Met een brandende zon en een (af en toe best fris) windje, baande PC3 zich een weg door de met zwart-witte ballonnen rijkelijk versierde zandduinen van de piepjonge oost-Delftse woestijn, gesterkt door een aantal reserve PC-dames die klaar stonden om een vertrouwd hoog blessureaantal te compenseren. En alsof er nog niet genoeg pijntjes waren, eiste de duinen nog voor het eerste fluitsignaal een eerste slachtoffer waardoor Menno tijdens het inschieten al op de bank strandde.

Na wat welgemeende ’trash-talk’ tussen huidige en oud-pc’ers was het eindelijk tijd om elkaar echt wat zand in de ogen te strooien. PC3 ging gelijk al voortvarend van start. Excelsior had duidelijk moeite om in hun spel te komen, waar Paal Centraal 3 gretig gebruik van maakte. Waar Excelsior elkaar niet wist te vinden, had PC3 de felgele mand goed op de korrel. Wellicht was deze (te) sterke focus op de mand de reden dat er bijzonder veel gescoord werd zonder rebound, maar punten zijn punten. Hoewel de doelpuntenstorm in de loop van de eerste helft stagneerde, kon PC3 met een 2-5 tussenstand toch aardig tevreden de rust in gaan.

Nadat het nodige zand uit de schoenen was geschud stonden beide teams al snel weer binnen de lijnen. En alsof deze wedstrijd niet al historisch genoeg was, wilde het ook nog zo zijn dat dit keer de teams geruime tijd op de scheidsrechter moesten wachten in plaats van andersom. Je zou bijna denken dat er iets te bewijzen viel.

Wat de coach van Excelsior 7 nou precies had gezegd in de rust was niet helemaal duidelijk, maar na een aantal tactische wissels leek Excelsior een nieuw team in het veld gebracht te hebben. Waar Paal Centraal moeite leek te hebben met de hogere mate van wind aan de andere kant van de middellijn, kwam Excelsior tot de ontdekking dat die andere korf toch een behoorlijk stuk beter te raken was. Dit gaf stof tot nadenken, maar tijd daarvoor kreeg PC3 niet. Na een aantal sterke aanvallen kwam Excelsior vlot langszij op 7-7, en breidde de voorsprong daarna verder uit. De in de eerste helft aanstaande lijkende overwinning van PC3 leek inmiddels op drijfzand te staan.

Dit kon PC3 natuurlijk niet laten gebeuren, gezien dit onvermijdelijk tot een bijdehand appje van ene heer H. van der Eijk zou gaan leiden in de Borrelkoningen. In plaats van de kop in het zand te steken, wist PC3 met en aantal sterke aanvallen toch nog wat punten op het bord te krijgen. Het mocht echter niet baten, Excelsior bleek in de tweede helft toch te zuiver. Met een 11-9 stand op het bord moest PC3 toch in het zand bijten.

Wat rest, naast een bak zand in je sporttas, is het vasthouden aan het goede gevoel van de eerste helft. Het zeer korte seizoen is nog lang en er is nog voldoende mogelijkheid om punten te pakken. We kijken nu al uit naar de return op 11 juni!

Na twee overwinningen in de eerste twee wedstrijden is PC3 op koers voor een kampioenschap. Daarvoor moeten er echter nog wel echt wat meer wedstrijden gewonnen worden, waarbij het deze zaterdag tijd was voor de wedstrijd tegen Avanti 8. Gezien de tegenstander hiervoor twee zeer uitlopende wedstrijden had gespeeld (19-10 winst, 7-2 verlies) tegen ploegen die PC3 al had verslagen, was er niet duidelijk wat er van de tegenstander kon worden verwacht. Zelfs infiltrant Thomas kon zijn team niet veel wijzer maken, anders dan dat het gemiddeld gezien een jonger team was dan PC3.

Voor de wedstrijd ook maar kon beginnen stond PC3 eigenlijk al 0-3 achter. Naast de twee vervelende blessures van Thyrza en Timon, moesten er ook nog eens drie teamleden in preventieve quarantaine. Gelukkig konden Jannieta, Eline en Melle via een live WhatsApp-verbinding toch eersterangs meegenieten van de goede pot die komen ging.

Met Dominique in de basis en Kees op de bank, kon PC3 gelukkig toch een volledig team op de been krijgen. Het zou dus even wennen worden in het veld, maar dat was nou eenmaal zo. Beide vakken moesten even zoeken naar elkaar, wat resulteerde in een vlot tegendoelpunt. Dit konden we natuurlijk niet zomaar laten gebeuren. Thomas liet zijn oude vereniging even duidelijk zien wat ze verloren hebben door een mooie 1-1 erin te leggen. Avanti wist echter de zoekende fase van PC3 goed te gebruiken, en liep tot twee keer toe een doelpunt uit, waarbij Rienk en Jasper op hun beurt zorgden voor de aansluitingstreffers.

Met een 3-3 stand was het echter tijd voor actie. De aanval wist elkaar inmiddels goed te vinden, en met twee fraaie doelpunten wist Rienk de stand op 5-3 te zetten. Nu was het zaak om deze voorsprong te behouden. Even kwam Avanti terug door een strafworp, maar Thomas zette de voorsprong terug op twee punten zodat er met 6-4 de rust in kon worden gegaan.

In de tweede helft was het zaak om de voorsprong uit te breiden. Hoewel de eerste helft voor aardig wat punten had gezorgd, viel er in de tweede helft meer te halen. Echter had Avanti het spel ook wat beter in de gaten en maakte het PC3 lastig door druk op de juiste momenten te geven. Dit weerhield Sascha er niet van de score op 7-4 te zetten. Dit werd echter binnen een minuut opgevolgd door een doelpunt van Avanti. Inmiddels werd het tijd voor wat wissels, en kwam Kees het veld in voor Sascha en werd Dominique later vervangen door Susan. Thomas vond het gebrek aan doelpunten wel weer mooi geweest, en met een doelpunt en een mooi zelf verzorgde strafworp zette hij de stand op 9-5. Avanti wist nog een doelpunt te maken, maar werd nooit echt meer gevaarlijk voor PC, waardoor de eindstand op 9-6 kwam te staan.

Na een wat andere samenstelling op zaterdag dan verwacht, wist PC3 toch een mooi resultaat neer te zetten. Bedankt Dominique en Kees voor het steunen van PC3 in deze lastige tijden, en laten we hopen dat iedereen weer snel gezond op het veld kan knallen!

Op de relatief vroege ochtend van zaterdag 25 mei mocht PC4 aantreden in het mooie Haagse Hout voor de wedstrijd tegen GKV. Na een teleurstellende thuiswedstrijd de week daarvoor tegen hetzelfde team was het de bedoeling om met deze wedstrijd de stand recht te trekken. Onze tegenstander was een team met een samenstelling die we in onze competitie al vaak tegen waren gekomen, met wat oudere spelers die het voornamelijk van techniek en tactisch spel moeten hebben en iets minder van de snelheid. Je zou denken dat we hier inmiddels op ingespeeld zouden zijn, maar dat hebben we vooralsnog helaas niet waar kunnen maken.

Al in de eerste minuut kregen we een doelpunt te verduren. Een schot, niet veel aan te doen en lekker door gaan en onze eigen kansen zoeken. Echter wist GKV, net als de afgelopen week, de korf via het schot regelmatig te vinden. Pas na een kwartier spelen wist Bernice ons met een schot van de nul te bevrijden en de stand op 4-1 te zetten. Tim volgde haar voorbeeld en de achtervolging was ingezet. GKV wist nog een strafworp en een schot te benutten, maar door hard werken en de schoten van Rienk, Tim en Noortje wisten we de rust te bereiken met een 6-6 stand.

Hoewel het scorebord een gelijke stand aan gaf had iedereen het gevoel dat dit een wedstrijd was die gewonnen kon en moest worden. We zouden net als in het tweede kwart onze kansen moeten blijven benutten en een voorsprong afdwingen. GKV liet dit echter niet toe en kwam gelijk na de rust weer op voorsprong. Dit keer wist PC4 de score dichter te volgen door doelpunten van Renko en Tim. Met nog 20 minuten op de klok was de stand 9-8 en was er nog hoop om dit tot een goed einde te brengen. Echter werd deze hoop met elke aanval minder. Ondanks hard werk in de verdediging en goede lange aanvallen van PC4 bleven de doelpunten uit. Er werden veel kansen gecreëerd maar de bal besloot elke keer weer de korf te verlaten. Aan de andere kant wist GKV helaas wel de mand te vinden. Ondanks nog een doelpunt van Noortje lukte het niet om mee te gaan in dit tempo.

Teleurgesteld verliet PC4 het veld terwijl het scorebord een eindstand van 14-9 aan gaf. Er was hard gewerkt en we hadden meer doelpunten verdiend, maar helaas loont hard werken niet altijd. Na even flink balen konden we echter wel tevreden zijn met de inzet die we geleverd hadden. Met een biertje in de hand onder de douche konden vooruitkijken naar de al laatste twee wedstrijden van dit seizoen, wie weet met een mooier resultaat als uitkomst!

Zaterdag 9 februari stond voor PC4 de thuiswedstrijd tegen ONDO 4 op het programma. Eerder dit seizoen werd de uitwedstrijd diep in het Westland na een zeer spannende strijd door PC4 gewonnen met 7-8. De teams waren dus flink aan elkaar gewaagd en de wedstrijd had alles in zich om weer een spannende pot te worden.

Nadat enkele gebruikelijke laatkomers ook hun schoenen aan hadden, kon er aan het inschieten worden begonnen. Toen de wedstrijd eenmaal begon zette ONDO gelijk de toon. Al in de eerste minuut werd er een schot gescoord en was het aan PC4 om te antwoorden. Echter was het voor ons erg lastig om in ons spel te komen. ONDO leek wat beter hun spel te kunnen maken en ondanks dat ze het tempo van het eerste doelpunt niet door hadden kunnen zetten, keken we na 15 minuten spelen wel tegen een 3-0 achterstand aan. Echter bleef PC4 sterk aanvallen waardoor ONDO het flink lastig bleef krijgen. Dit resulteerde in een vrije bal die Bernice zonder problemen in de mand legde. Helaas was de dame van Bernice flink op schot en antwoorde gelijk na de wissel met een doelpunt. Nu was het zaak voor de aanval om de aansluiting te zoeken. Wietse en Rienk kregen veel ruimte voor het schot, maar de bal weigerde door de mand te vallen. Na een aantal lange en goede aanvallen lukte het Wietse dan toch om de 2-4 op het scorebord te krijgen. Echter hadden de lange aanvallen blijkbaar veel energie gekost, want ONDO corrigeerde dit gelijk vrij gemakkelijk met een doorloopbal. Lindi zorgde er echter met een mooi schot voor dat we slechts met een 3-5 achterstand de kleedkamer (aan de andere kant van X) op gingen zoeken, nog zeker geen reden tot paniek.

Na een goede toespraak door de coaches Daan en Bram kon er vol vertrouwen aan de tweede helft worden begonnen, er was immers nog niets verloren. Na 5 minuten opende Noortje (tot haar eigen verbazing) de score met een mooi afstandsschot en was de achtervolging ingezet. ONDO zat echter ook niet stil en de dame van Bernice bleef raakschieten. Maar Bernice liet het daar niet bij zitten en liet haar dame gelijk zien dat zij net zo goed kan scoren. Na haar aansluitingstreffer viel het echter stil in de aanvallen van PC4, waardoor ONDO de 5-6 voorsprong uit wist te bouwen naar een 5-9 voorsprong met nog 10 minuten op de klok. Ze leken vrij gemakkelijk met de overwinning naar huis te gaan en het was voor PC4 zaak om vooral lekker door te blijven spelen en de kansen te zoeken. Deze aanpak leek echter erg effectief te zijn. PC4 kwam hierdoor aan het eigen spel toe en dat zorgde voor een spannende slotfase. Door schoten van Lindi, Wietse, Jordi en Tim werd ONDO met een stand van 9-11 op 2 punten genaderd. De frustratie sloeg duidelijk toe bij het team uit ’s-Gravenzande en bij PC heerste de hoop op een klein wonder. Echter bleef deze uit en ONDO verzegelde de winst met een schot wat de eindscore op 9-12 bracht.

Ondanks het verlies heerste er een deels opgewekte sfeer tijdens de nabespreking. ONDO had voornamelijk geleund op enkele spelers met een sterk schot wat lastig te voorkomen was. PC4 had in de tweede helft goed de rust gepakt wat resulteerde in een aardige comeback. Het was jammer dat er niet weer gewonnen kon worden, maar er was genoeg om mee door te werken dit seizoen en geeft vertrouwen om mee door te gaan richting het einde van het seizoen.

11 november, we zijn allemaal gewend om er al weken van tevoren naar uit te kijken. Zo ook dit jaar, maar dan om een andere reden dan vroeger. Dit keer ging het namelijk om de eerste competitiewedstrijd van het zaalseizoen!

Deze eerste wedstrijd mocht het PCDRI3mteam aantreden tegen een heus eerste team, Trekvogels 1. Al vroeg in de morgen liet de NS ons vertrouwd in de steek, maar met een overkombare vertraging konden we vrijwel voor de sporthal uit de trein stappen. Na een mislukte zoektocht naar kleedkamers werden snel de zaalschoenen gestrikt. Overigens een kleine tip: het is geen goed plan hieronder door mevr. Van der Zaan haarlak op te laten spuiten voor extra grip (maar het was wel een poging waard). Na een korte maar krachtige toespraak van coach Ruben (die het helaas zonder Daan moest doen) konden de (/mijn) schoenen weer schoongemaakt worden en was het tijd om de warming up oefeningen van Leon Braunstahl nog maar eens te reproduceren (exclusief de krabachtige-baltsdans). Dit met uitzondering van Wiep, die ondanks ziekte toch had besloten haar team te komen aanmoedigen. Dit dan wel met een mooi stel licht dempende glazen tegen het felle licht van de zaal.

Hoewel de tegenstanders allemaal een aantal jaartjes ouder waren wisten ze er snel na de start van de wedstrijd twee afstandsschoten in te werken. Wat volgde was een achtervolgingsrace, waarbij PC3 op 1 à 2 doelpunten volgde. De teams bleken zeer aan elkaar gewaagd te zijn! Tot tweemaal toe wist PC3 gelijk te komen, maar een voorsprong werd niet gehaald. Uiteindelijk zocht men met een achterstand van 2 doelpunten de kleedkamer op voor de rust, 9-7. Leken we ons dan toch vergist te hebben?

De tweede helft begon met een doelpunt en binnen de kortste keren stond er weer een gelijke stand op het bord, 10-10. De spanning was helemaal terug. Echter begonnen de trekvogels langzaamaan het halve speelveld te vervangen met jongere, frisse spelers met een scherp schot. Dit zorgde ervoor dat Rienk na 10 minuten in de tweede helft ruimte moest maken voor onze eigen jonge, frisse speler Thomas! 10 minuten later bleek dit een goede zet gezien Thomas zorgde voor de eerste voorsprong van de wedstrijd met een stand van 12-13. Echter lukte het niet om dit lang vast te houden. PC3 bleek nog veel aan enkele nieuwe samenstellingen te moeten wennen en wist niet genoeg scorend vermogen te bereiken. Ook hielpen de meer dan enkele zeer discutabele beslissingen van de desbetreffende arbiter hier ook niet bij. Uiteindelijk moest PC3 het veld verlaten met een verlies van 15-14. Ondanks dat er geen punten mee naar huis gingen was er veel geleerd over de samenstellingen van de vakken voor het zaalseizoen en was men er zeker van dat de thuiswedstrijd een winst zou gaan betekenen!