Auteur: Niels Groeneweg

Geplaatst op

Paal Centraal 3 – Achilles 7

Uit tegen Achilles konden we even proeven van een zaalvloer met grip die alleen in mythes en legendes voorkomt, dit weekend weer terug op onze oude vertrouwde schaatsbaan. Gelukkig leek die ietsje minder schaatsbaan dan normaal. Zou het thuisvoordeel op deze mooie thuiszaterdag dan zorgen voor dat ene puntje verschil waar het de vorige keer bleef liggen?

De eerste helft verliep goed, de wedstrijd ging gelijk op. Het ene vak van Achilles werd aan de ketting gelegd, de ander kon met enig gemak scoren door een schutter die een soort quantumverbinding met de korf had en alles door het mandje poeierde van negen meter of verder. En dus liep de wedstrijd heel gelijk op: steeds twee punten voor de ene ploeg, twee punten voor de andere. In de laatste tien minuten voor rust wist PC de ban te breken en een keer tegen de wisselwerking in te scoren, waardoor de ruststand uitkwam op 8-5.

Helaas liep het in de tweede helft even wat anders. Wissels bij Achilles zorgden er mede voor dat de heen-en-weer-scorende balans van de eerste helft weg was. Veel aanvallen van PC strandden een tijd lang na één poging, waardoor Achilles het gat kon dichten en uiteindelijk op een vrij comfortabele voorsprong kwam; mede door de eerdergenoemde sluipschutter van een heer die in mijn hoofd zo ongeveer alle doelpunten heeft gemaakt. Op het einde werd er nog wat bijgescoord, maar de eindstand kwam uit op 13-15. Toch nog even verder trainen op die tweede helften!

Geplaatst op

Valto 8 – Paal Centraal 4

Een nieuw seizoen, en dus weer een wedstrijd tegen Valto 8. Het wordt bijna een traditie. Inmiddels kennen we elkaar door en door en weten we wat we kunnen verwachten: een team met meestal één vak van veteranen, en één jonger vak. Wel met wat interessante wissels op de bank, met name een arsenaal aan sterke schutters.

Nu is het hebben van sterke schutters in de zaal natuurlijk erg handig, maar buiten ben je helaas overgeleverd aan moeder natuur. En was het een dag voor schutters om te shinen? Nee, zeker niet. Een heerlijke terrasdag met temperaturen waar de zomer jaloers van wordt, maar ook een factor die we bij veldkorfbal liever niet zien: keiharde wind, misschien wel wat versterkt door de prachtige lokale architectuur die voornamelijk bestaat uit kassen.

De instructies vooraf waren dan ook duidelijk: veel ‘vieze voeten halen’, de korf van dichtbij opzoeken en niet te veel van de gebruikelijke verre afstanden schieten. We hadden vandaag helaas ook weer last van een damestekort, en dus hadden we Menno L bereid gevonden om als dame in te vallen. Na iets meer dan tien minuten werd dit weer rechtgezet toen een dame van Valto zich blesseerde, die ook vervangen moest worden door een heer. En dus was alles weer in balans.

Ondanks de harde wind werd er door beide kanten nog veel van afstand geschoten. Dit resulteerde in een eerste helft (en, zoals zou blijken, eigenlijk gehele wedstrijd) met erg weinig doelpunten. De eerste helft eindige met 0-2 voor PC4: twee doelpunten waarvan één chaosbal die van de grond geraapt nog richting de korf geworpen kon worden, en één schot die wel de mand wist te vinden.

In de rust werd nogmaals benadrukt dat het dichterbij gezocht moet worden. De wedstrijd bleef daarna erg verdedigend. Door het warme weer was de energie laag, en was het gemakkelijk om wat in te zakken en men te laten schieten vanaf door de wind onmogelijk gemaakte afstanden. De 0-3 viel vroeg in de tweede helft, maar hierna wisselde het geluk naar de zijde van Valto en stond er snel ineens een 3-3 op het bord. Gelukkig wist PC4 de wedstrijd met nog wat late schoten over de streep te trekken en eindigde het in 4-5. Het veldseizoen is dus lekker begonnen met twee punten!

Geplaatst op

ODO 5 – Paal Centraal 4

Voor de vierde keer in vijf maanden tijd mocht PC4 aantreden tegen ODO 5. In de eerste wedstrijd was ODO nog erg zoekende naar hun spel. Echter is de laatste tijd wel duidelijk geworden dat deze wedstrijd niet zomaar meer makkelijke punten voor Paal Centraal zijn en moet er zeker gewerkt worden. Tijdens de thuiswedstrijd heeft PC, ondanks het harde werk en eigenlijk prima gespeelde wedstrijd, de punten net niet in huis kunnen houden. Voor de return in Maasland is er vooraf getraind op het druk zetten in de verdediging. Zou het voldoende zijn om ODO van het scoren af te houden?

Onze coaches waren helaas zelf nodig bij de eigen wedstrijden in Delft, en dus hadden we Sander en Fenne meegestolen om de nodige instructies uit te delen. Omdat de studentikoze kledingstijl door de coach van ODO altijd zeer wordt gewaardeerd waren de slippers, hemden en dassen uiteraard aanwezig. Traditions!

Aanvallend begonnen we met Niels, Menno, Lyanne en Ilze, verdedigend met Tim, Jeffrey, Do en Gina. ODO was in het begin net wat scherper, waardoor we al vroeg tegen een 5-2 achterstand aankeken. Gelukkig wisten we ons snel terug te werken naar 5-5 en gingen we op de valreep nog met 6-5 achter de kleedkamer in.

Er werd wat wisselvallig gefloten (of eigenlijk: vaak niet gefloten), wat de wedstrijd soms wat onduidelijk maakte. Gelukkig werkte dit beide kanten op. Verdedigend hadden we als team niet echt genoeg over op onze tegenstanders om het getrainde druk geven echt in de praktijk te brengen, maar desondanks hebben we het vrij goed dicht weten te houden. Jammer genoeg was ook ODO scherp aan het verdedigen en kreeg PC evenmin ballen in de korf. In de tweede helft moest daar verandering in gaan komen. We begonnen de tweede helft met de wissels Werner voor Niels en de meegereisde invalster Julia voor Ilze.

ODO maakte de eerste treffer, maar al snel liet Werner zijn sluipschutterskunsten zien en knalde hij zijn eerste bal binnen. Daarna viel het voor PC helaas te lang droog, terwijl ODO uitliep naar tien punten. Aan het einde van de wedstrijd kwam het weer wat losser en eindigde de wedstrijd uiteindelijk in 13-10. Werk aan de winkel dus om wat beter onder druk te kunnen aanvallen, want komende zaterdag staat de return tegen nummer één Achilles op de planning. Gelukkig staat er ’s avonds iets anders klaar onder druk, namelijk onbeperkt pils van de tap. Het wordt hoe dan ook een mooie zaterdag!

Julia, Sander en Fenne, bedankt voor het invallen!

Geplaatst op

Fortuna 7 – Paal Centraal 4

Een nieuw jaar betekent nieuwe kansen, en wat is een mooiere plek om ‘m te beginnen dan op de heilige korfbalgronden in de hal van Fortuna? Met geen mogelijkheid tot klagen over gladde vloeren konden we ons eens echt gaan meten nadat de eerste wedstrijd tegen Fortuna 7 slechts een maand geleden werd gespeeld. Net jammer dat Fortuna wederom met een heer als dame speelde, iets wat in deze rematch had mogen ontbreken, maar we maken er gewoon wat moois van.

De wedstrijd was het voorprogramma van de korfbal league, maar vreemd genoeg was er bijna geen enkele Fortunees in de hal te bekennen. PC daarintegen was al ruimschoots aanwezig met zo’n 20 man. Flinke aantallen voor PC4 waar in het veld erg van werd genoten. Zo af en toe wil het wel eens inzakken in de tweede helft, maar met zoveel support (en scouts voor de league) in de buurt was dat vandaag natuurlijk geen optie. En dus werd het hoe langer hoe feller. Marit’s hoofd kwam er aan te pas om ballen naar de aanval te werken. Elk doelpunt werd met behulp van de supporters uitbundig gevierd en een verre buzzerbeater van Werner vlak voor rust leek wel historischer dan degene die Nik van der Steen later op de avond zou maken. Met 7-5 de kleedkamer in.

De tweede helft was qua score een kopie van deze ruststand, met nog wel een mooi blokje van Menno om te vermelden. Helaas was het allemaal net niet genoeg en eindigde de wedstrijd dus in 14-10, maar de beleving was er zeker, en PC4 heeft alles gegeven aan deze verbetering ten opzichte van de 7-12 die kort geleden een paar honderd meter verderop werd bereikt.

Kudos aan Anneloes voor het spelen van een hele wedstrijd tegen een heer en ook dan nog gewoon lekker te scoren, en natuurlijk ook bedankt aan de vele invallers die we vandaag nodig hadden: Martijn, Jeffrey, Jonette en Marit!

Na de wedstrijd was het snel douchen en terug de hal in, want later op de avond werd er nog een pot gespeeld waar je later je kleinkinderen over kan vertellen.

Geplaatst op

Paal Centraal 3 – Avanti 10

Op 26 maart mochten we aantreden tegen Avanti 10. Een tegenstander die voor ons bekend is. De veteranen van PC3 (of moet ik zeggen, PC4/PC5) hebben uitgebreid ervaring tegen de club uit Pijnacker en ook tijdens het afgelopen veldseizoen kwamen we elkaar al twee keer tegen. Beide van deze wedstrijden waren zeer spannend en resulteerden in een 7-7 en 8-8 gelijkspel. Zelfs het veldkampioenschap eindigde gelijk na die laatste wedstrijd, en dus moest er in de zaal nog het een en ander beslist worden.

In de eerste helft bleek al snel dat het weer een wedstrijd van de langste adem zou worden. Beide teams hadden veel moeite met scoren en de 1-1 liet maar liefst 24 minuten op zich wachten, doordat de verdediging aan beide kanten de boel stevig op slot hield. Langzaam maar zeker kwamen er in de minuten hierna iets meer doelpunten, maar meer dan een punt verschil bleek nog lang een brug te ver. Uiteindelijk ging PC met een 3-2 voorsprong de rust in, maar dit werd al snel 3-3 na rust. Halverwege de tweede helft ontstond er tijdens een onderschepping een botsing waarbij een dame van Avanti zwaar geraakt werd en helaas niet meer verder kon. Avanti speelde hierdoor met een reserve heer met drie heren in een vak door.

Voor het spelverloop veranderde er weinig. De 4-4 en 5-5 werden gemaakt. Tot de laatste vijf minuten, waarin Avanti toch de twee punten voorsprong wist te pakken met 5-7. Met nog twee minuten te gaan leek de wedstrijd gezien het scoringstempo gespeeld, maar opeens schoot alles in een stroomversnelling. Lisa scoort de 6-7 met een minuut op de klok. Jasper schiet na een gewaagde onderschepping van Martijn de 7-7 binnen met seconden te gaan. Zou het dan toch weer onbeslist eindigen? Maar helaas, in de allerlaatste seconde vliegt een laatste afstandsschot van Avanti toch nog door de mand. 7-8 op de valreep. Net geen punten dus, maar slechts één goal verschil geeft alsnog geen verkeerde weergave van de wedstrijd en het verschil tussen de twee teams wat nog steeds nihil is. Jammer genoeg komen we Avanti niet tegen de komende maanden, maar we gaan het ongetwijfeld nog een keertje overdoen.

Gelukkig konden we na deze bloedstollende laatste minuten weer snel door met de avond, want de Veluwecup stond op het programma. Een pitstop bij de McDonald’s later waren we met een groot  deel van het team onderweg naar Wageningen waar het zeker nog erg laat is geworden.

Thanks invallers Gabriëlle en Lieke, en beterschap aan de uitgevallen dame van Avanti!