Auteur: Matthijs Koch

De vorige wedstrijd tegen Oosterkwartier was de tweede van het seizoen. Ondanks dat we toen nog onze draai moesten vinden, was het destijds een ontzettend spannende pot, met goed verdedigend werk van beide kanten. De gelijke stand van 8-8 werd toen bijna een kwartier lang vastgehouden, maar Paal Centraal trok in de laatste minuut aan het kortste eind.

We wisten dus dat we een spannende wedstrijd neer konden zetten tegen Oosterkwartier, en hoopten dat het kwartje deze keer onze kant op zou vallen (of waaien). We hebben in de loop van het seizoen progressie geboekt als team – hoewel de resultaten dat niet direct tonen -, dus het was zeker mogelijk. Maar het eerste team van Oosterkwartier heeft ook niet stilgezeten. Het team uit Haarlem heeft in de zaal zich mogen meten met ploegen uit de tweede klasse en lijkt daar ondanks de degradatie uit die klasse wel wat van te hebben opgestoken.

Met nog wat overgebleven frustratie van die degradatie begon Oosterkwartier fel aan de wedstrijd. Door de vele overtredingen van Oosterkwartier wist Paal Centraal onder meer door vier strafworpen in de mand te gooien op een 3-5 voorsprong te komen. Een lekker begin van de tweede helft veld! Daarna keerde het tij echter. Oosterkwartier wist langszij te komen na een vroege time-out. De scheidsrechter gaf vervolgens minder stippen, ondanks dat het spel hard bleef. Zonder deze buitenkansjes bleek het scoren aan de kant van Paal Centraal erg moeilijk te gaan in de eerste helft. Paal Centraal wist niet goed om te gaan met windkracht 7 en kon niet zo lekker schieten als in de zaal. Oosterkwartier vond daarentegen de weg naar binnen gemakkelijk en werd bij de kansen van korte afstand minder gehinderd door de wind. In de eerste helft wisten ze dan ook uit te lopen naar de ruststand 12-6. Deze dubbeling werd de hele tweede helft volgehouden. Oosterkwartier hield een goede druk naar binnen en wist ook van afstand raak te gooien. PC kon er weinig tegenin brengen en bleef magertjes mee scoren. Voor elke twee doelpunten van Oosterkwartier bracht PC er maar één tegenin.

Weliswaar hebben we met 11 doelpunten meer gescoord dan in de thuiswedstrijd tegen Oosterkwartier, maar verdedigend hadden we het deze wedstrijd minder goed voor elkaar dan de vorige keer. Met uiteindelijk 23 tegendoelpunten hebben we de punten in Haarlem achter moeten laten.

Op de druilerige eerste zaterdag van oktober mocht het vlaggenschip van Paal Centraal het opnemen tegen het eerste team van Nexus. Zowel PC2 als PC1 mogen het tegen deze club opnemen in de veldcompetitie, dus een grote delegatie van het eerste was tijdig naar Schiedam afgereisd om het tweede aan te moedigen en ook het eerste kon rekenen op een hoop support.

Hoewel Nexus evenveel punten had behaald als onze vorige tegenstanders, gingen we zeker niet de wedstrijd in met de instelling dat we weer zouden verliezen. Bij de oefenwedstrijd begin van het seizoen had Paal Centraal 1 nog nipt verloren van Nexus, maar dat was dan ook de eerste wedstrijd in nieuwe samenstelling. In de daaropvolgende wedstrijden had het team meer aan elkaar kunnen wennen en hoewel de uitslagen er niet naar waren in de eerste potjes was er zeker progressie zichtbaar in het spel. Het vertrouwen dat hierdoor aanwezig was plus een honger naar punten groter dan van de gemiddelde student beloofden een pittige, maar vooral ook leuke pot.

Doel was allereerst om scherp te beginnen en te voorkomen dat we zoals vorige wedstrijden snel op achterstand zouden komen. Hoewel de scherpte niet slecht was, wist Nexus meteen de eerste aanval te scoren uit een afstandsschot. Daar was echter nog geen man over boord, want de reactie van PC volgde snel daarna.
Deze eerste minuten zouden een voorbode zijn van de eerste helft – en eigenlijk de hele wedstrijd: het ging heel gelijk op. Over het algemeen was het Nexus die het eerste doelpunt maakte en een puntje of twee voorsprong wist te pakken, maar Paal Centraal wist dit keer op keer te beantwoorden met nieuwe goals en bleef zo in het kielzog van Nexus.
Tot vlak voor de rust wist PC haar kansen vanaf de stip niet goed te benutten, maar Isabella wist koelbloedig na een timeout een strafworp door de mand te krijgen.

Met een stand van 9-8 gingen we de rust in. Een kleine shout-out naar Henk is hier wel op zijn plaats: hij wist in de eerste helft drie goals te prikken en in verdedigend opzicht zijn tegenstander helemaal uit z’n spel te krijgen.

Weer terug gekomen van een verwarmend theetje in de rust vervolgde de wedstrijd zich zoals in de eerste helft: vol spanning. Er werd de hele tweede helft gespeeld alsof de wedstrijd bijna voorbij was, maar PC bleek goed in staat om dit tempo vol te houden. Verschillende gelijkstanden passeerde de revue in de tweede fase van de wedstrijd. Met nog enkele minuten op de klok maakte Lisanne met een fraai schot de laatste gelijkstand van de wedstrijd: 15-15. Met de smaak van het scoren te pakken wist het andere vak er een schepje bovenop te doen en er een 15-16 stand van te maken. Met de haven in zicht en nog minder dan twee minuten op de klok volgde een timeout om de tactiek om de wedstrijd uit te spelen te bespreken. Maar de tijd op de klok bleek niet helemaal te kloppen, dus de anderhalve minuut bleken er drie te zijn, wat de spanning nog een niveautje opkrikte. Nexus had in de timeout blijkbaar de tactiek bedacht om zich verdedigend in te houden in de hoop tijdrekken uit te lokken of afvallige ballen uit vrije kansen te kunnen vangen. Zij zullen zich naderhand wel even achter hun oren gekrabd hebben over deze tactiek, want hierdoor wist Tim vanuit een vrije korte kans de wedstrijd te bezegelen op een score van 15-17.

Na drie wedstrijden zonder punten voelde deze overwinning ontzettend goed en werd bijna gevierd als een kampioenschap. We zijn los van de nul! En dat het ons zelfs in de regen lukte om 17 keer te scoren is een goede opsteker voor de volgende wedstrijden. We hebben de wind in de zeilen, dus op naar de volgende punten!

PC3 had de eer om op 14 december de eerste van een drietal spannende thuiswedstrijden te beginnen. Met slechts 1 overwinning uit 3 wedstrijden was het team gebrand om ditmaal de punten in Delft te houden. Op een net geboende vloer (huh, wat? Ja echt, er was grip!!) begonnen we aan de voorbereiding. Hoewel deze uitgebreid was, waren hier al de eerste tekenen te zien dat het in de wedstrijd wat moeizaam zou gaan om de ballen er in te leggen.
Met de punten van de coaches in ons hoofd, begonnen we met Laurie, Lisa, Danny en Matthijs in de aanval, en Marloes, Susan, Richard en Sascha in de verdediging aan de wedstrijd. Al redelijk snel keken we tegen een 1-3 achterstand aan tegen de Rotterdammers, waarop een moeizame periode voor beide ploegen volgde. We worstelden ons in die periode terug naar een 5-5 stand. OZC wist alleen nog op wonderbaarlijke wijze uit een geluksschot van nabij de middenlijn in de laatste minuut van de eerste helft te scoren, waardoor we met een 5-6 achterstand de rust in gingen.
Laura en Yannick voorzagen ons in de rust van een aantal nuttige punten en met de minieme achterstand was er zeker nog geen man over boord. Ook de tweede helft bleek maar weer dat het een gewaagde pot was. Er werd gedurende de tweede helft wat frisse energie in het veld gebracht met inzet van Fenne en Stuart (dank voor het invallen!). PC wist geen goede voorsprong te bouwen, en weer stond er enkele malen gelijkspel op het scorebord. Met even voor tijd een stand van 12-12 op het scorebord moesten we helaas een bal van de tegenstander door het mandje zien vallen. De situatie van 1 punt achterstand in de laatste minuut was ons al een keer voorgevallen deze competitie, en was menigmaal onderwerp van training, maar deze ervaring mocht niet baten en door een miscommunicatie in het aanvalsvak werd de laatste kans op gelijkmaken verspeeld.
Het lichtpuntje is dat we door telkens slechts nipt te verkiezen nog wel het hoogste doelsaldo hebben van de poule. Daar houden we maar even aan vast tot we weer wat echte punten binnenslepen.
Eindstand: 12-13

ODO 4, een bekende tegenstander voor het derde team van PC. Vorig jaar bleek deze tegenstander, ondanks een twee keer zo hoge gemiddelde leeftijd, nog niet zo eenvoudig te verslaan. Vandaag stond er echter een stuk jonger team voor onze neuzen, en ook ons eigen team heeft de nodige veranderingen ondergaan, dus we konden niet te veel uitgaan van het verleden.

De wedstrijdvoorbereiding vond tussen de buien door plaats, waardoor men nog redelijk aan de regen kon ontkomen, maar eenmaal in het veld kon je er niet omheen. Een glad veld en een zware bal zorgden ervoor dat er in de beginfase van de wedstrijd weliswaar veel kansen werden gecreëerd, maar slechts weinig ballen door de korf vielen – bij ODO zelfs geen één. Vlak voor rust stond er daarom een stand van 4-0 op het scorebord. ODO wist daarna nog enige spanning in het spel te brengen door er kort achter elkaar twee in te leggen, waardoor er met twee doelpunten verschil (4-2) gepauzeerd werd.

Inmiddels was de regen voorbijgetrokken en wist PC3 met een opgedroogde bal een stuk beter in zijn spel te komen en net als in de vorige wedstrijd de stand van 4 doelpunten na de rust goed uit te breiden. Van de vlak voor rust ingezette inhaalslag van ODO was ook geen sprake meer. Met zeer lange aanvallen en wat meer doelpunten werd de wedstrijd door PC volwassen tot een goed einde gebracht. Eindstand 13-5.

Deze zaterdag mocht PC 3 het opnemen tegen ODO 4 uit Maasland. Op het veld werd nog gewonnen van deze tegenstander en bij de thuiswedstrijd in de zaal werd met een tegendoelpunt in de laatste minuut verloren van de ploeg. Hoe dan ook lagen er kansen om deze wedstrijd punten mee naar huis te nemen. De bus richting Maasland voerde ons langs exotische haltes als ‘My Home Is My Castle’ en ‘Op Hoop Van Zegen’ voordat deze ons voor de deur van de sporthal afzette. We arriveerden ruim op tijd, wat ons de gelegenheid gaf om ons uitgebreid voor te bereiden op de wedstrijd, zodat er ditmaal wel scherp begonnen kon worden.

Met een kopje koffie achter de kiezen, een uitvoerige warming-up en een motiverende Cruijffiaanse uitspraak van aanvoerder Bob (“als ze vallen dan vallen ze, als ze niet vallen dan vallen ze niet; maar als ze niet vallen, vallen ze vanzelf wel weer”) kon het dan ook niet aan de wedstrijdvoorbereiding liggen dat de eindstand negatief uitpakte voor PC.

In de eerste helft werd er goed druk uitgeoefend en werd er gedurende een kwartier maar één doelpunt doorgelaten, terwijl wij er zelf drie inlegden. De druk verdedigende druk bleef hoog, maar wij slaagden er niet in zelf tot scoren te komen, wat resulteerde in een 5-4 ruststand.

Met dit ene punt verschil viel er genoeg te behalen in de tweede helft, waaraan wij ook gemotiveerd begonnen. Het lukte nu alleen niet meer om de boel zo strak dicht te houden in de verdediging als in de eerste helft, waardoor ODO met een aantal punten uit wist te lopen. Het lukte PC 3 niet om dit ontstane gat te dichten, een probleem wat zich helaas vaker voordoet bij het team.

Ondanks de scherpe start leverde dit door een goede tweede helft van ODO een eindstand op van 15-8. Op het veld is er gelukkig nog een kans om onze krachten te meten tegen dezelfde ploeg.

Als laatste nog een woord van dank voor onze twee invallers, Gabriëlle en Josien, voor hun inspanningen deze wedstrijd!