Auteur: Lyanne

Deze zaterdag was het aan PC4 om de laatste korfbalinspanningen voor de Domcup te leveren. Met maar 1 thuiswedstrijd en de reis naar Utrecht al begonnen zaten de tribunes uiteraard vol schreeuwend publiek (thanks Floor) dus het team was er helemaal klaar voor.

Als deze wedstrijd gewonnen werd zouden we ONDO inhalen en de tweede plaats in de poule innemen, een mooi doel om naar toe te streven. Voor de wedstrijd deelde coach Melle ons mee gelijk scherp te zijn aan het begin van de wedstrijd en er goed op te zitten. Van ONDO wisten we al dat ze niet bekend zijn met het fenomeen ‘personal space’ dus die zouden ze dan van ons uit ook niet krijgen. Moest lukken!

Do had goed geluisterd en scoorde gelijk de eerste bal die ze aanraakte. Nu zaten we in hun hoofd! ONDO wist een paar minuten de 1-1 nog te maken maar moest PC daarna voor laten gaan tot een stand van 4-1 na 10 minuten. Dankzij punten van Gina, Niels en Tokkie wist PC deze voorsprong vast te houden en met een stand van 9-6 klonk het rustsignaal.

Ik heb zelf het rustpraatje niet mee mogen maken, maar het moeten enorm inspirerende woorden zijn geweest: binnen 7 minuten na de rust was de stand 12-6 en kon het eigenlijk al bijna niet meer fout gaan. ONDO voelde de bui ook hangen en begon zachtjes hun frustratie te uiten. De verdediging van PC was echter waterdicht en ONDO kon enkel nog een paar heel verre schotjes raken. Na een kwartier spelen stond PC nog steeds 15-9 en moest het doel zijn om niet in te kakken en het alsnog weg te geven. Rustig aanvallen uitspelen dus, en de verdediging dichthouden. Dit is goed gelukt, en hoewel er aan onze kant niets meer in wilde vallen gebeurde dat aan de overkant ook niet. De stand van 15-9 werd daarmee ook de eindstand.

Dank aan Timo M, Nathan en Liesbeth voor het invallen! Volgende week nemen we het op tegen 1 letter minder en trekken we naar Midden-Delfland voor de rematch tegen ODO 5.

Deze zaterdag had PC4 de eer de allereerste officiële competitiewedstrijd van dit seizoen voor PC te spelen. Er werd wat tegen de weersvoorspelling van 30 graden op gekeken, maar onze nieuwe coaches waren vol vertrouwen dat we desondanks makkelijk moesten kunnen winnen. Dan moesten wij daar natuurlijk toch gewoon voor gaan. Avanti voelde zich in ieder geval al zodanig bedreigd door ons dat er een heer als dame werd ingezet.

Snel nadat we begonnen werd al wel duidelijk dat we hier inderdaad best punten uit moesten kunnen halen. In de verdediging lukte het ons om goed bij de tegenstander te blijven, en er werd lekker meegevangen. In de aanval werd voldoende ruimte gelaten voor onze kansjes. Helaas wilden die kansen lang niet allemaal vallen, waardoor er aan beide kanten weinig punten gescoord werden. Het ging echter wel gelijk op, en de rust ging in met een score van 4-4.

Na wat verfrissende limo, bemoedigende woorden van de coaches en met een paar frisse spelers in het veld kon de wedstrijd verdergaan. De score bleef gelijkop lopen, met af en toe een kleine voorsprong voor PC. Zo stond de stand na 20 minuten op 7-7. Op dat moment besefte iedereen opeens weer hoe warm het eigenlijk was en wilde het aan de kant van PC even niet meer lukken. Bal na bal stuiterde op de rand van de korf. Zo kon Avanti binnen een paar minuten uitlopen tot 7-10. PC bleef vechten tot de laatste seconden en wist in die laatste minuut nog 2 keer te scoren, maar kon niet voorkomen dat de wedstrijd met een stand van 9-10 eindigde.

Geen winst dus, maar een spannende pot die veel belooft voor dit seizoen! Er moeten zeker nog wel wat punten te halen zijn. Julia, Sander en Chris bedankt voor het invallen, en volgende week gaan we er bij Achilles weer voor!

Het was deze zaterdag perfect korfbalweer: niet te warm, geen zon om in je ogen te schijnen en geen zuchtje wind. Dat kon alleen maar goede dingen beloven! Avanti 10 en PC3 stonden beiden met 7 punten bovenaan de poule, dus de winnaar van deze wedstrijd zou het kampioenschap veroveren. Er was alle vertrouwen dat de punten in Delft zouden blijven.

De afgelopen wedstrijden ging het vooral in de eerste helft fout door een gebrek aan pit bij PC, dus in het praatje van tevoren werd vooral de nadruk gelegd op een energieke start.

Daar werd goed naar geluisterd! Terwijl het publiek nog langzaam het veld op sijpelde ging de wedstrijd van start, met Niels, Martijn, Jodie en Lisa Uiterdijk in de aanval en Jasper, Menno, Naomi en Lisanne O in de verdediging. Vanaf het begin was PC heel scherp op de vang en onderscheppingen. Dit werd al snel beloond met een eerste doelpunt van Niels, maar Avanti beantwoordde dit een minuut later met een korte kans. Hierna herpakte PC zich snel, en hoewel Avanti goed gebruik maakte van verwarring bij het overnemen gingen al hun kansen ernaast. Zo kon PC door doelpunten van Jasper en Niels uitlopen tot 4-1. Vlak voor de rust wist Avanti nog een doorloop raak te gooien, maar daar bleef het bij en de ruststand werd 4-2.

In de rust kwamen een frisse Chris en Sasha er in om voor versterking te zorgen. Toch gooide Avanti er gelijk een doorloop in. Onze supporters beseften dat er een extra impuls nodig was dus de Paal Kabaal werd uit de container gehaald en Matthijs mocht zijn trommelskills demonstreren.
Helaas hielp dit nog niet, en na een aantal gemiste vrije ballen en strafworpen aan beide kanten gingen er nog twee doorlopen van Avanti in en kwamen zij 4-5 op voorsprong. PC was door de hoge snelheid in de wedstrijd inmiddels flink moe, maar een achterstand deed toch beseffen dat er weer een tandje bij moest. In de volgende 10 minuten scoorden PC en Avanti steeds om en om, met daar tussenin aan beide kanten een heleboel te korte schoten en kansjes die net aan de korf weer uit rolden. In de laatste fase wilde het niet meer lukken om nog te scoren, en kon geen van beide teams meer voor de ander komen. Zo eindigde de wedstrijd in een gelijkstand, 7-7.

Een uur later won KCR ook hun wedstrijd, en dat betekent dat onze poule 3 kampioenen kent! Dit werd dan ook maar gelijk samen met Avanti gevierd, zoals hieronder op de foto te zien is. Ik wil maar even gezegd hebben: het belangrijkste woord in ‘gedeeld kampioen’ is toch kampioen!

Bedankt Lisanne O, Lisa U, Sasha en Chris voor het invallen, en natuurlijk bedankt aan alle andere invaldames (en heer) die dit veldseizoen elke wedstrijd nodig waren (sorry jongens)! Volgende week mag PC3 zich nog tegen de recreanten bewijzen, en daarna gaan we ervoor om in de zaal helemaal alleen kampioen te worden!

Deze zaterdag mocht PC5 afreizen naar Ockenburgh in Den Haag om het op te nemen tegen ALO. Omdat we maar 4 heren hadden was Renko bereid gevonden mee te gaan (bedankt voor het invallen!). De stand in de poule leek er op te wijzen dat dit een makkelijke overwinning moest worden. Toch was er op het veld tegen deze ploeg ook een keer gelijk gespeeld en was de overwinning daarna niet al te ruim, dus we gingen nog nergens van uit.

Na wat uitloop van de vorige wedstrijd konden we tegen half 4 starten, met de opdracht de openingsbal die de afgelopen paar weken zo veel geoefend was zo veel mogelijk uit te voeren. De openingstreffer was voor PC, maar vlak daarna scoorde ALO ook. De score ging via 2-2 naar 3-4, en even leek het toch een spannende pot te worden. Daarna zwakte ALO echter af, en het signaal voor de rust kwam bij een stand van 4-8. Ondanks wat klachten dat 1 vak te veel in de verdediging moest staan, kon er geconcludeerd worden dat het best lekker ging.

Na de rust kon PC ongestoord blijven scoren. We hebben zelfs de 4-14 bereikt  voordat de streak zonder tegendoelpunten eindigde. Elke moest helaas na een vervelende val het veld verlaten, maar de voorsprong bleek ruim voldoende en de wedstrijd eindigde met een ruime winst voor PC: 9-19. Leuk weetje: de punten zijn door 9 van de 11 verschillende spelers gemaakt!

Nadat de wedstrijd bij ONDO vorige week op het laatste moment in een gelijkspel was geëindigd wist PC5 dat er bij de revanche thuis deze week meer te halen moest zijn. Ondanks het vroege tijdstip en de dreigende wolken werd er energiek voorbereid op de wedstrijd. In de aanval zouden Niels, Jasper, Myra en Naomi beginnen, en in de verdediging stonden Melle, Thijs, Lyanne en Jodie.

De coaches hadden de boodschap meegegeven dat er direct gefocust begonnen moest worden aan de wedstrijd, zodat er hopelijk direct een voorsprong gehaald en behouden kon worden. Dit advies werd goed opgevolgd en binnen een paar minuten was de score 2-0. Hierna besefte ONDO ook dat de wedstrijd begonnen was en begon mee te scoren.  Ze wisten  met behulp van een paar zuivere dames terug te komen tot 3-3. Het lukte ze echter niet om PC in te halen, waardoor we met een stand van 7-5 de rust in gingen.

De tweede helft begon met een wissel van Thijs met Menno. Hoewel het in de eerste helft droog was gebleven begon het in de tweede helft toch te regenen. Daardoor werd de bal erg glad wat het spel een stuk moeilijker maakte. Desondanks wist PC verder uit te lopen tot 10-6. Gelukkig stopte het vrij snel weer met regenen. Dezelfde ONDO-dames bleven goed op schot, maar PC ook, dus het maakte geen verschil meer voor het resultaat. De wedstrijd eindigde dan ook met een stand van 12-10.

Het najaarsseizoen is voor PC5 alweer op twee-derde. PC5 staat nu op een tweede plaats in de poule, met Avanti als ongeslagen koploper. Volgende week eerst ALO, waartegen na vorige keer gelijkspel nu ook tegen gewonnen moet kunnen worden!

De lustrumweek was bijna voorbij, met alleen nog het Diesdiner in de planning. Voordat de jurken en pakken uit de kasten gehaald konden worden moesten er alleen wel eerst nog wat wedstrijden gespeeld worden… Nadat PC4 helaas verloren had mocht PC5 laten zien dat wij vandaag wel de winst konden verzilveren (‘vo!). Hoewel Valto tot nu toe bovenaan de poule stond, en wij onderaan, leken alle teams vrij goed aan elkaar gewaagd te zijn, en moest winst wel degelijk mogelijk zijn. Terwijl de zon richting zijn hoogste punt ging en het steeds warmer werd begon de wedstrijd.

Het begin van de wedstrijd ging vrijwel gelijk op. Bij Valto waren vooral de schoten van afstand favoriet, met een enkele dame ertussen die graag doorlopen nam. Dit was voor ons redelijk goed te verdedigen en hoewel wij niet veel scoorden, deed Valto dat ook niet. Wel bleken zij erg enthousiast in het uitverdedigen, waar door ons team niet altijd even goed mee omgegaan werd en waar we een hoop ballen op weg uit het vak aan zijn verloren. Dit begon, in combinatie met de warmte, helaas zijn tol te eisen en Valto ging steeds meer scoren. Ondertussen wilden bij ons de ballen niet beter vallen. Zo kwam het dat er bij het eindsignaal 7-13 op het scorebord stond.

Volgende week, als iedereen weer uitgebrakt is van het Diesdiner, is het gelijk tijd voor de rematch tegen Valto, deze keer in De Lier. Deze week wordt er dus even goed getraind en dan komt er weer een kans om toch te laten zien dat we deze tegenstander kunnen hebben!

Nadat de wedstrijd deze week eerst door de tegenstander was afgezegd, bleek donderdag dat zij toch een team bij elkaar hadden weten te krijgen. PC5 moest hierdoor de nodige afspraken verzetten en de coaches konden helaas niet meer aanwezig zijn, maar uiteindelijk kon de wedstrijd toch plaatsvinden met als invalcoach Laura.

Via Laura werden de opstelling en tips van Dennis doorgegeven, waarbij we de opdracht kregen te vechten voor iedere bal en goed met elkaar te communiceren. Zo kon de wedstrijd beginnen met in de aanval Cyril, Hessel, Lyanne en Anne, en in de verdediging Niels, Jasper, Naomi en Myra. Helaas bleek al snel dat Excelsior hun ontbrekende spelers had aangevuld met invallers uit hogere teams. Dit in combinatie met het feit dat wij onze kansen niet goed uitkozen zorgde ervoor dat in de eerste helft alleen Jasper wist te scoren, en we gingen de rust in met een stand van 16-1.

Het was tijd om ons te herpakken. Laura drukte ons op het hart vooral door te blijven vechten, omdat niets zo vervelend is als een tegenstander die zo hard achter staat en toch blijft knokken. Janneke kwam erin voor Anne, Menno voor Niels, en Ties voor Hessel, en zo kon de tweede helft beginnen. We volgden het advies van Laura op en bleven vechten. Hierdoor begon Excelsior iets te vertragen en konden wij mee gaan scoren. Punten van de dames bleven uit, maar de heren hebben samen voor 10 punten in de tweede helft gezorgd. Een wereld van verschil met de eerste helft! Daarbij hebben we ook Excelsior van de 30 af weten te houden, met een eindstand van 29-11.

Hoewel de achterstand al te groot was mogen we echt trots zijn op de vechtlust en het doorzettingsvermogen wat we getoond hebben! We hebben allemaal een mooie wedstrijd gespeeld en hard gewerkt. Anne, Janneke en Laura, bedankt voor jullie aanwezigheid! Komend weekend spelen we thuis tegen Avanti, en gaan we opnieuw vechten voor de winst.