Auteur: Geert Habben Jansen

Zaterdag was het tijd voor de return bij KOAG. Vorige wedstrijd was gewonnen met de monsterscore van 20-8, dus vooraf zat de goede moed er prima in dat ook deze wedstrijd gewonnen kon worden. Na motiverende woorden van coach Sascha en inschieten in een wel erg rustige zaal was het dan zo ver.

De verdediging van Lisanne, Julie, Cyril en Geert gaf strakke druk. De tegenstander kwam niet tot een goede kans en met de score van 0-0 kwam de bal in de aanval terecht. Hier was het dan de taak van Marit, Jodie, Timon en Martijn om de weg naar die 20 te beginnen. Hier werd de korf wel gevonden wat betekende dat PC los was. De doelpunten bleven vallen waardoor er voor de Delftse studenten in de rust al 12 op de teller stonden. Het verschil met de vorige wedstrijd was echter dat KOAG ook op schot was en er op het middenpunt van de pot al 9 had gemaakt, meer dan de gehele vorige wedstrijd.

Met nieuwe instructies en een paar wissels begonnen we aan de tweede helft. Met de inzet van onze bankspelers, Jasper en Liesbeth, en het aanmoedigen en de vele waves van een supporters delegatie was de tweede helft gelijk aan de eerste helft met alle doelpunten. Sterker nog, toen het eindsignaal klonk bleek het zelfs een exacte kopie te zijn van de eerste helft. Met 18-24 op het bord konden we het veld verlaten met de twee punten om mee te nemen naar huis. Sterker nog, met deze twee punten hebben we ook definitief de tweede plek in de poule veilig weten te stellen.

Invallers Julie en Liesbeth hartstikke bedankt. Voor de rest: volgende week staat Trekvogels op het programma. Bij de vorige wedstrijd hadden we ons oude doelpuntenrecord van 22 gezet, en we gaan proberen bij de return in eigen hal opnieuw een record neer te zetten!

Eigenlijk was vandaag vrij, maar wegens wat afmeldingen aan de kant van Excelsior was de wedstrijd vervroegd.
Hierdoor mochten we het opnemen tegen dezelfde tegenstander als afgelopen zaterdag. Toen werden de twee punten in de eigen hal gehouden, dus de moed was hoog om ze weer niet uit handen te geven.
Nu was de nieuwe tijd wel wat vroeger dan we gewend zijn in de zaal, dus mochten we al redelijk vroeg op pad.
Voor mijzelf was dat nog een redelijk avontuur met een harde vertrektijd, berichtend dat mensen ‘wat later’ waren en een verloren telefoon, maar desalniettemin kwamen we aan bij de hal waar de rest van het team lekker in het zonnetje aan het kletsen was. Onze oude moedervereniging vond het vroeg genoeg om een half uur voor aanvang de deuren te openen, waardoor wij dus nog even buiten moesten wachten, wat in het zonnetje op zich geen straf was.

Na even lekker bijkletsen, warmlopen, en een korte maar krachtige toespraak van onze wedergekeerde coach stonden we er uiteindelijk klaar voor met Anne, Eline, Cyril en Timon in de verdediging en onze eigen Lisa, Jodie, Melle en Geert in de aanval. De reservebank werd bezet door de invallers Ewout en Lisa (een andere dan die in de aanval), Sascha met zere benen en Yannick die eindelijk weer terug was. De andere bank werd warm gehouden door Niels (nog bedankt voor het BVODD wat een zekere speler vergeten was), Isabella, Renko, Susan, Richard, Manuela, de pa van Anne en de ma van Geert.
We waren nog niet lang onderweg en het was al raak: de standaard chaos-bal tussen Lisa en Geert eindigde dit keer met Geert vrij onder de korf en een bal die er doorheen viel. Na een strakke verdediging en wat moeizame aanvallen was het daarna weer raak: Lisa wist twee tegenstanders mee te krijgen met een actie naar binnen waardoor Jodie een vrije kans had: 0-2. Na de wissel hadden zowel de nieuwe aanval als de nieuwe verdediging het moeilijk waardoor de volgende vakwissel met een gelijkspel kwam. Een stip van Geert (door een actie van Melle) en een punt van Excelsior later stond Timon weer in de aanval. Hier liet hij zien dat hij ondanks zijn blessure niet verleerd om te schieten door twee punten op zijn naam te schrijven: 3-5. Melle kopieerde dat graag en na een punt van Excelsior stonden we alsnog twee punten voor: 4-6.
Helaas was dit het punt in de wedstrijd waar Excelsior wakker werd: meer druk op onze aanval en een paar zuivere schoten later stond het 8-6 in de rust.

Hier was de boodschap van coach Yannick (die helaas direct na de rust zelf weg moest) duidelijk: zuivere ballen en blijf ons eigen spel spelen. Verder zal vervangend coach Sascha erop toezien dat de wissels warm zouden zijn. Keihard doorgaan na de rust, en als je niet kan hebben we een paar verse invallers klaarstaan.
Vol goede moed gingen we terug het veld op, maar helaas zou de tweede helft een moeizame worden. Het was drie doelpunten van Excelsior verder voordat Melle eindelijk een bal door de korf kreeg. Ondertussen begon de sfeer in het veld ook om te slaan (iets wat we een week geleden ook gezien hadden). Gelukkig lukte het ook dit keer weer om zelf rustig te blijven, maar helaas resulteerde dat niet in meer doelpunten. Ergens in deze tijd werden Eline en Timon ook gewisseld voor Lisa en Ewout, maar ook dit kon de score niet helpen.
Uiteindelijk kwamen er nog twee goals van Excelsior en een stip aan onze kant waardoor het 14-7 stond aan het einde van de wedstrijd.

Terugkijkend op de wedstrijd is denk mijn conclusie dat de stand niet representatief is aan hoe gewaagd de teams aan elkaar waren. Zoals we vorige week al hadden laten zien zijn we prima in staat te winnen van deze ploeg, en dat had vandaag ook gekund.
Wel hebben we weer kunnen laten zien dat we ons eigen spel kunnen blijven spelen en dat we ons hoofd koel kunnen houden.

De volgende pot op de planning is pas over drie weken. Dan mogen we het voor het eerst thuis opnemen tegen Nexus 2. Tot nu toe hebben we drie keer verloren van deze ploeg, maar elk van de drie wedstrijden hebben we mee kunnen strijden tot het einde.
Misschien zien we hetzelfde effect als tegen Excelsior waar we thuis wel kunnen winnen van zo’n ploeg.

Tot slot wil ik graag Ewout en Lisa de Kluiver nogmaals bedanken voor het invallen. Ook nogmaals bedankt aan het 8-tal aan publiek dat ons vanaf het begin tot het einde heeft bijgestaan.

Afgelopen zaterdag stond voor PC4 een uitwedstrijd in Capelle aan den IJssel tegen KCC 8 op het programma. Na een klein incident met een tros bananen, een auto en een parkeerplaats, geëindigd met een kruising tussen een smoothie en een hoopje GFT afval, werd de zaal vastberaden betreden. Bij winst zou er immers verdubbeling van de punten plaatsvinden! Een goed begin is het halve werk en daarom belangrijk, helaas besloot KCC deze wijsheid als eerst in de praktijk te brengen door 2 minuten na het fluitsignaal een doorloopbal erin te gooien. 2 minuten later wordt dit rechtgezet door een schot van Tom. Goed voorbeeld, doet goed volgen, dus besloten zowel KCC als Anne in de respectievelijk 5e en 6e minuut van de wedstrijd een schot in het mandje te deponeren. Wanneer er 12 minuten op de klok staan weet KCC door middel van een schot weer de voorsprong te bemachtigen. Deze blijft behouden totdat 6 minuten later een strafworp voor PC wordt benut door Tom om de stand wederom in evenwicht te brengen. Nogmaals 6 minuten later weet Thyrza een doorloopbal te scoren en hiermee staat PC4 voor het eerst op een voorsprong deze wedstrijd. Deze wordt even later uitgebreid door Cyril om de stand op 3-5 in het voordeel van PC te brengen. Dit is helaas van korte duur want binnen 1 minuut weet KCC de binnenkant van de mand met de bal te vinden. Vlak voor rust herhaalt KCC dit kunstje en zodoende is de voorsprong verdwenen. In de rust wordt de tactiek geëvalueerd en de energie weer aangevuld om voor de tweede helft het strijdveld met volle moed te betreden. Onfortuinlijk genoeg was KCC hier blijkbaar niet genoeg van op de hoogte want deze besloten dat het eerste doelpunt van de tweede helft naar de ploeg uit Capelle aan den IJssel ging. In minuut 37 van de wedstrijd weet Thyrza een strafworp te bemachtigen en deze wordt er door Cyril ingelegd om het aantal doelpunten van beide ploegen weer op gelijke hoogte te brengen. KCC was hier niet van gediend, zoals blijkt uit een doelpunten reeks tussen de 40e en 45e minuut welke de stand op 9-6 brengt in het voordeel van de thuisploeg. Hierna demonstreert PC4 ook in het bezit te zijn van de kunde om een salvo te scoren. En hoe! Waar de reeks van KCC bestond uit drie delen, blijkt PC4 nog wat extra’s achter de hand te hebben, want de groene tijgers weten een salvo van maar liefst 5 bedrijven ten tonele te brengen. Dit machtsvertoon resulteert in een, voor de oplettende lezer evidente, balans der punten van 9 tegen 11 in het voordeel van PC. In de laatste minuut weet KCC nog 1 puntje te bewerkstelligen, maar dit mag de pret niet drukken, want PC4 heeft immers de punten weten de verdubbelen met deze vakkundig uitgespeelde wedstrijd!