Auteur: Dominique Welbergen

Geplaatst op

Dijkvogels 5 – Paal Centraal 4

Afgelopen zaterdag vertrok pc4 deels in auto’s, bussen, fietsen en een speciale autobus combinatie richting Maasdijk.
(Voor de geïnteresseerde lezer de autobus combinatie was eerst met de bus naar de Lier en daarna de auto pakken voor de laatste 5minuten)

Met twee hele dames was het nog best een puzzel voor de Wedstrijdsecretaris (thanks Jodieeee).
Liesbeth en Julia konden meespelen maaarrrr niet te veel want we Liesbeth moest nog invallen bij 3. Dus het doel was Liesbeth heel houden!
Dus het plan van de teampapa’s (melle en ruben) was om halverwege Liesbeth te wisselen voor een heer, en dit mag want breedtesport…. maar hier later meer over.

Anywayyyyy we begonnen de pot met een vermist rokje, 3 coaches waarvan maar 1 coachpapa, 2 gestrikte dassen en anderhalf setje slippers.
En 4 dames en 4 heren, gelukkig.
Met de duidelijke en bekende instructie van 10minuten knallen gingen we de wedstrijd in.
Toen we begonnen kregen we een doelpuntje om onze oren maar Werner maakte hier 1-1 van.
Toen werd het 2-2 en 3-3 met Werner en Tokkie die de puntjes binnenharkten.
Helaas kwamen we toen 6-3 achter te staan en gingen we de rust in…

Oke maar nu het echt interessante verhaal.
Zoals vooraf besproken werd Liesbeth (om haar heel te houden) gewisseld. Door Jeffrey, of Jeffina? En hier begon het. Klagende tegenstanders over spelbederf, onsportiviteit en iets over achter staan dus een heer erin zetten.
De scheidsrechter had hier helaas een erg luisterend oor naar (hei maar uh toch bedankt voor het fluiten he).
Toen onze lieve en feitelijke coachpapa aangaf dat dit wel volgens de regels was en de reden voor deze wissel (Liesbeth heel hou…. jup) wilde de tegenstander hier niets van weten.

Desondanks het geklaag mochten we wel met Jeffina spelen… tot! Liesbeth erin gewisseld wilde worden met Julia (want Julia heel houden). Je kon de tegenstanders bijna in Delft horen roepen. En de scheidsrechter hoorde dit ook want deze wissel werd geweigerd. Een dame erin wisselen van Jeffina was net eentje te veel voor hem?

Met frustratie en irritatie speelden we nu met een nieuw doel… de tegenstanders niet met de winst naar huis laten gaan.
En gelukt is het.
Met scores van Tokkie, Do, Jeffina en Menno kwamen we uit op de 9-9!
En we hebben Liesbeth heel gehouden!

Een speciale laatste wedstrijd was het zeker.

En nu om het goed af te sluiten.
Liesbeth en Julia bedankt voor het invallen.
Ruben bedankt voor het behouden van een koel hoofd.
Jeffina bedankt voor het worden van Jeffina.
Jodie bedankt voor het harde werken voor de invallers.
Tokkie bedankt dat ik je extra broekje mocht lenen omdat ik mn rokje kwijt was.
En natuurlijk bedankt PC3 voor het heel laten van Liesbeth….o wacht

Lieeeeeeefffffssss Do

Geplaatst op

Wedstrijdverslag 02-12-23 Paal Centraal 4 – Odo 5

Op een winderige zaterdagmiddag, met enorm gladde bruggen, stond de thuiswedstrijd van Paal Centraal 4 tegen ODO 5 op het programma. De sfeer zat er goed in, en het team was extra gedreven na intensieve trainingen waarbij de focus lag op voorverdedigen en fel op de ballijn verdedigen.

Vanaf het eerste fluitsignaal was het duidelijk dat Paal Centraal 4 de opgedane kennis tijdens de training serieus nam. De verdediging stond als een huis en wist de tegenstanders effectief in bedwang te houden. We wisten de aanval van Odo meerdere malen compleet dood te spelen, waardoor de tegenstanders gedurende de tweede helft maar liefst vijf minuten lang niet eens de kans kregen om een schot op doel te lossen. Dit was een indrukwekkende prestatie, helaas nam dit ook met zich mee dat de bal niet dat vak verliet en we geen kans maakte om ook zelf te scoren. Mogelijk staat volgende week de training in het thema van de bal onderscheppen.

In aanvallend opzicht liet Niels zich zien met een aantal prachtige doelpunten. Zijn scherpe schotjes waren een ware nachtmerrie voor de tegenstander. Maar Niels was niet de enige die zijn stempel op de wedstrijd drukte. Lyanne, Tokkie en Julia lieten eveneens van zich horen door het scorebord in beweging te brengen (en deze wedstrijd viel deze nog niet uit door misschien rumoerige hooligans die op de wedstrijdtafel sloegen zoals mogelijk misschien een beetje bij de wedstrijd van PC3).

Helaas moest Paal Centraal 4 uiteindelijk toch het onderspit delven met een eindstand van 8 tegen 12 in het voordeel van ODO 5. We hebben hard gebikkeld maar het werd ons niet makkelijk gemaakt. We leken op een gegeven moment zelfs mooi terug te komen maar helaas.

Het was een wedstrijd waarin de geleerde tactieken en intensieve training duidelijk vruchten afwierpen. Nu nog puntjes behalen en mogelijk een training onderscheppen erdoorheen gooien.

Liefs, Dominique

Geplaatst op

Laatste wedstrijd van Paal Centraal 4 tegen ONDO

Op een zinderende zomerdag vond de laatste korfbalwedstrijd van ons (PC4) tegen Ondo plaats. Ondanks de hitte en het uiteindelijke verlies met 14-8, hebben wij enorm veel plezier gehad tijdens de wedstrijd. Tom had benadrukt dat plezier voorop moest staan, en dat doel is zeker bereikt.

Hoewel de overwinning niet behaald werd, heeft Paal Centraal 4 indrukwekkende aanvallen opgezet en prachtige kansen gecreëerd. 

De eerste drie goals waren tegen, maar daarna scoorden we met een geweldig schot van Niels, waardoor de stand 3-1 werd. In de woorden van Sander “Nielllllllsssss, wat een man”. Vervolgens wisten we nog een doelpunt te maken, maar Ondo liep uit tot 6-2. Er werd ons verteld door Tom dat we niet meer mochten schieten vanaf 8 meter. Goed advies… waar we ons bijna goed aan hielden. Gelukkig bracht Julia ons weer dichterbij met een mooi schot, waardoor het 6-3 werd bij rust. 

In de tweede helft liep Ondo verder uit tot 9-3, maar wij bleven strijden en scoorden drie keer achter elkaar, waardoor we de achterstand verkleinden tot 9-6. Menno nam een strafworp en maakte een schot, en Niels scoorde ook nog een keer. Ondo liet zich echter niet uit het veld slaan en vergrootte de voorsprong tot 12-6. Toch gaven we niet op en wisten we nog twee doelpunten te maken. Ook moesten we van Tom de knop omzetten en gewoon lekker genieten. En dat deden we. High-fives sloegen alle kanten op, er werd toegejuigd als er een bal werd onderschept en het belangrijkste… er werd lekker gelachen in het veld. Van Tom kregen we toen nog een speciale opdracht. Iedereen moest in het laatste deel van de wedstrijd nog een scoorkans creeëren. Voor de een makkelijker gezegd en gedaan dan de ander. En toch ging iedereen met de mindset het maakt toch niet heel veel meer uit laat ik maar lekker wat proberen er voor. Uit deze opdracht kwamen speciale aanvallen, opzetten en schotpogingen. Zeker niet allemaal succesvol maar wel erg leuk! Niels benutte ook nog even een vrije bal en een strafworp, waardoor de stand 12-8 werd.

Helaas waren de laatste twee doelpunten voor Ondo, waardoor de wedstrijd eindigde met een score van 14-8 in hun voordeel. Desondanks kunnen we met opgeheven hoofd terugkijken op de wedstrijd, naar het plezier dat we hebben gehad en de mooie aanvallen die we hebben neergezet. We hebben alles gegeven en laten zien dat we als team kunnen strijden, zelfs in de warmte van de dag voor zo’n laatste wedstrijd.

Liefssssss Do

Geplaatst op

’t Capproen – Paal Centraal 4

Op een bloedhete zomerdag, waarbij weeronline.nl maar liefst 30 graden liet zien, stond de wedstrijd tussen Paal Centraal 4 en ’t Capproen op het programma. Opvallend was dat deze (warme) ontmoeting niet plaatsvond op het gebruikelijke kunstgrasveld, maar op een grasveld. Wij moesten dus even wennen aan het onverwachte speeloppervlak. Gelukkig na een paar stappen te hebben gezet en rustig warm te hebben gelopen (wat niet lang hoefde te duren want we waren al warm voor we in Delft in de auto’s stapten) waren we hier al snel aan gewend. 

We begonnen vol goede moed aan de wedstrijd, vastbesloten om een sterke prestatie neer te zetten. Hoewel het resultaat uiteindelijk niet in ons voordeel zou uitvallen, kunnen we terugkijken op een wedstrijd waarin we zeker niet hebben opgegeven! Met een motiverende bak water die af en toe over de spelers gegooid werd hebben we steenvast doorgezet.

Het was een wedstrijd vol kansen voor Paal Centraal 4, maar helaas wilden de doelpunten er niet in vallen. De tegenstander, ’t Capproen, wist daarentegen wel de kansen te benutten en nam na een nog even spannend begin tot de 2-2 geleidelijk aan de voorsprong. Hoewel we veelvuldig de aanval hadden en mooie combinaties opzetten, werden we geconfronteerd met een sterke verdediging aan de zijde van ’t Capproen en het ongeluk van niet willen vallende schotjes.

Toch wisten we enkele mooie momenten te creëren. Ons eerste doelpunt kwam voort uit een strafworp, die feilloos werd benut door Niels. Een belangrijk moment dat ons een sprankje hoop gaf. Kort daarna liet Tim zijn schotvaardigheid zien met een fantastisch afstandsschot, waarmee hij ons tweede doelpunt op het scorebord zette. De spanning nam toe, maar ’t Capproen wist hun voorsprong verder uit te bouwen van de 2-2 in de 18e minuut naar 5-2 in de rust. 

Oververhit en ietwat verslagen gingen wij de rust in. Met de wijze woorden “dit gaan we niet winnen maar we geven ook niet op. We gaan gewoon ons eigen spelletje uitspelen” van Tom was de moed die eerst ietwat in de schoenen was gezakt/gespoeld door het zweet weer omhoog gehaald. 

Verder kregen we nog even de tip van de scheids dat er wel veel gelopen werd met de bal aan beide kanten, zal dat gras wel zijn ;). De scheids gaf aan dat hij er in de tweede helft wel voor zou gaan fluiten, zelfs als dit betekende dat hij de wedstrijd dood zou fluiten. 

Met deze waarschuwing gingen we het veld weer in…. en jahoor binnen de eerste pass van ’t Capproen kregen we de bal al voor lopen. Gelukkig wilde Jeffrey dit wel recht trekken door zelf ook even te lopen ;). 

Ook na de rust was pittig, ’t Capproen liep uit met wel 10-2. Desondanks gaven we niet op en bleven we strijden voor een beter resultaat. In de 18e minuut was het opnieuw Niels die van ver scoorde, wat ons derde en laatste doelpunt van de wedstrijd was. 

Na een zware wedstrijd in de brandende hitte, waarbij we alles hebben gegeven, moesten we uiteindelijk het veld verlaten met een 11-3 nederlaag tegen ’t Capproen (ookal is er 13-3 ingevoerd, maar agh). Hoewel het resultaat teleurstellend is, kunnen we trots zijn op onze inzet en de vele kansen die we hebben gecreëerd. 

En het ijsje na de wedstrijd was een lekkere goedmaker ;).

Liefs Do

 

Geplaatst op

Paal Centraal 4 – Refleks 6

Afgelopen zaterdag, 14 januari, heeft Paal Centraal 4 een knappe prestatie geleverd tegen Refleks 6. Zo knap dat we niet wilden opscheppen en daarom met de score 9-18 hadden verloren. 

Onze verdediging was zo sterk, dat we bijna de bal soms zelfs niet in onze eigen korf kregen. Onze aanval was zo snel, dat we onze medespelers soms niet eens zagen aankomen. Onze verdediging was zo dicht, dat Refleks zich afvroeg of ze wel tegen een korfbalteam speelden of tegen een muur. Onze aanval was zo skilled, dat we soms de bal zelfs niet meer zagen nadat we hem hadden geschoten.

Maar soms moet je je nou eenmaal kwetsbaar opstellen en aan jezelf vragen hoe voelt de tegenstander zich erbij. Als er geen publiek is om een schot te zien vallen is dat schot dan wel genomen. Als je een tegenstander hebt met een spanwijdte van 3 meter is geblokt worden dan nog een mogelijkheid of juist een uitdaging. 

We hadden veel kansen om te scoren, maar helaas lukte het ons niet altijd om de bal in de korf te krijgen. We waren zo dichtbij maar toch zo ver weg. Het was alsof de paal ons persoonlijk kende, jaloers was op onze korfbalkunsten en besloten had om geen enkele bal door te laten. Desondanks hebben we ons goed vermaakt, frustratie en al. 

We kijken al uit naar de volgende keer dat we tegen Refleks spelen, misschien hebben we dan meer geluk met scoren. En zo niet zetten we de paal centraal in een zwembad en spelen we voortaan waterkorfbal, want we hebben laten zien tijdens de afgelopen activiteit dit wel goed te kunnen. 

Liefs Do

Ps. Thanks alle invallers, onze ingevlogen coaches en de scheids!

Geplaatst op

Paal Centraal 4 – Maassluis 5

Lieve lieve lezers,

Op de druilerige zaterdag mocht pc4 de thuiszaterdag openen.

Met volle moed en schoenen vol met water gingen we de wedstrijd in tegen Maassluis 5. Hoewel wij vaak als bij elkaar geraapt team hadden wij vandaag wel 6(!) eigen dames en alle eigen heren. De eer van bij elkaar geraapt zooitje zijn was nu aan de tegenstanders die 2 teams bij elkaar had gegooid en hierdoor met een hele familie (tante,moeder,vader,neef,nicht) tegen ons mocht spelen.

Met de opdracht om elkaar veel te high-5en (thanks Tom).
Helaas kregen we hier in het begin nog niet veel de mogelijkheid voor. De eerste 5 doelpunten waren namelijk voor de tegenstanders (zal die nauwe familieband wel zijn geweest).

Maar gelukkig hadden wij onze sterspeler Jens weer in het veld die met een doorloopbal ons eerste doelpunt op de kaart bracht. 1-5
Sander zag dit en raakte direct geïnspireerd om zelf met een korte kans ook te scoren. 2-5
Het spel liep wel het spel liep niet, de tegenstanders kropen onder onze benen door om de bal te pakken, de ballen glibberden uit iedereen z’n handen maar de kansen waren er! De afronding liet wel wat te wensen over… behoorlijk wat.

Na enkele high-5s, de halve toeschouwer zijlijn die vertrok en duizeligmakend aantal wissels (want ja we hadden ze nu toch) mochten we na de rust weer verder.
Helaas was de tegenstander zo geinspireerd door onze kansen dat zij er 2-6 van maakten.
Maar Lyanne kwam terug met een ver schot 3-6 en toen Maassluis met 3-7.
Sander was opdreef en maakte voor ons de 4-7 met een schot.

*special mention voor de aantekening in de livescore, het schot van Menno zat blijkbaar echt net. Dus in ons hart tellen we die ff mee.
We spoelen even vooruit spoelen van de 4-7 naar de 4-11 want dat is toch niet zo interessant ;p.
De laatste 5 minuten waren echt onze minuten, want het spelletje wat we de hele wedstrijd doelpuntloos aan het spelen waren begon eindelijk z’n vruchten af te werpen. Ze gingen er in!
Het begon met een schot van Menno die er mooi in draaide 5-11.
En toen een schot van Soppie 6-11.
En daarna zelfs nog een korte kans van Tokkie 7-11! En je mag geloven dat de high-5s je om je oren vloog hoor!

Als de wedstrijd nog een derde helft had hadden we gewonnen.
Blijkt maar weer dat onze beste helft de 3e helft is. Maar geen zorgen, met de tap langs het veld hebben we alsnog gewonnen ;).

Kusjessssss Do