Auteur: Anne Steenvoorden

Man, man, man, wat was het een partij vroeg. Je zou zeggen dat ik als burger hier toch al wat meer aangewend zou moeten zijn, maar nee hoor. Zaterdag is normaal mijn uitslaapdag, dus als dan ineens de wedstrijd om 9.30 gespeeld gaat worden is dat net als voor jullie allemaal gewoon echt heel erg vroeg. Desondanks hadden we nog best wat enthousiastelingen aan de kant zitten, die ons lekker kwamen aanmoedigen tegen de koploper in onze poule. Nadat we de vorige week ons doel behaald hadden, namelijk het verzekeren van de tweede plek, waren we deze week vooral gebrand meer doelpunten te maken en minder tegen te krijgen in vergelijking met vorige wedstrijd tegen KCC.

In de aanval begonnen Lucía, Manuela, Melle en Stuart en ik mocht samen met Femke, Sascha en Timo de verdediging in en voordat we het wisten stonden we ineens voor dankzij een lekker schotje van Lucía! Meteen begon de spanning, want ook KCC begon te scoren. Dankzij doelpunten van Melle, Femke, Timo (2x), Stuart en mijzelf konden we KCC deze keer goed bijhouden met doelpunten en was het vlak voor rust 7-8. Met nog een doelpuntje van mijzelf begon onze reporter Tim toch iets te veel te hopen: “gelijk de rust in?”, want vlak daarna scoorde KCC een stipje.

Maar ja, met slechts 8-9 als ruststand stonden we zowaar slechts op één punt achterstand van KCC en gingen we vol plezier en goede moed de tweede helft in. Toch vond Melle dat gelijke spel wel een mooie en scoorde de 9-9. Helaas bleef er op dat moment vanuit onze kant een doelpunt uit en wist KCC de score uit te bereiden. Ondanks nog drie mooie goals van Timo, eindigt de wedstrijd in 12-17 voor KCC. Toch gingen we met opgeheven hoofd het veld af, want deze wedstrijd voelde ondanks de uitslag als een overwinning in vergelijking met de uitwedstrijd. Nog een shoutout voor de prachtige buzzerbeater vanaf de middenlijn van KCC en felicitaties voor het kampioenschap!

Het voordeel van 11.00 alweer klaar zijn met je wedstrijd: het supporten van de rest van de teams van onze groene vereniging. Om ons daarop voor te bereiden vertrokken we naar de Subway Bauhaus voor een gezellige teamlunch. Nadat onze Fem voor het eerst de gehele Subwaybeleving mee maakte, vertrokken we naar De Schilp om PC4 aan te moedigen. Bij elk doelpunt juichten we alsof ze kampioen werden en werden doelpuntenmakers beloond met een mooie wave. Vervolgens gingen we met een kleine delegatie door naar KOAG om daar PC3 naar de overwinning te schreeuwen. Niet dat dat nodig was met het coachende volume van Sascha, maar gezellig was het wel en hebben de spelers van PC3 ook erg genoten van al onze waves bij de doelpunten. Ondertussen was het tijd om avond te eten en was er een teamreünie bij IKEA om gezellig een hapje te eten. Ook Anneloes en Menno hadden wel trek gekregen in een plantaardig balletje en schoven aan. Na een heerlijk Daimtaartje was het tijd om op de bank plaats te nemen als reserves bij PC1 (al zaten die banken bij IKEA toch echt wel lekkerder). De topscoorder van onze wedstrijd begon in de basis en ook Ruben en Femke hebben hun debut in 1 mogen maken.

Een heerlijk ouderwets korfbaldagje, ook wel eens lekker! Maar lieve Tim, ik spreek namens heel PC2: je doet ons wel een plezier om ons niet nog eens zo’n verschrikkelijk vroege wedstrijd te laten spelen 😉

Na de overwinning van vorige week, startte we vol goede moed aan de voorbereiding voor de wedstrijd tegen Dunas 3. Met Sascha als coach en Ewout en Susan als invallers waren we er helemaal klaar voor. Alhoewel, een scheidsrechter is toch ook wel essentieel in dit verhaal, dus Geert a.k.a. Tim werd lief aangekeken en in een mooie verzameling kleding gehesen. Toen waren we er echt klaar voor!

In de aanval begonnen Stuart, Ewout, Lucia en Manuela en in de verdediging stonden Ruben, Timo, Susan en Anne klaar. Het mocht even duren, maar na 8 minuten werd de score geopend door Dunas en gelukkig volgde snel onze aansluitingstreffer. Tot de 4-4 ging het aardig gelijk op, maar helaas wist Dunas met wat afstandsschoten toch beter de korf te vinden. Met een 6-12 achterstand gingen we de rust in.

Na een enthousiast praatje van Sascha in de rust en aanmoedigende woorden van de rest van het team naar elkaar, waren we klaar om in de tweede helft te gaan knallen. En ja hoor, langzaam aan begonnen we dichter naar Dunas te kruipen. Schotje hier, strafworpje daar, ging het dan toch nog lukken om de punten in Delft te houden?! Tactische wissels werden toegepast: Richard voor Ewout en Isabella voor Susan. Zo wisten we de tweede helft toch mooi met 8-5 te winnen. Helaas was dat niet genoeg voor de uiteindelijke overwinning, maar met die goede tweede helft kijken wij vol goede moed naar de wedstrijd van volgende week tegen DES 5.

Donderdag op de training was het zeker nog onduidelijk of wij überhaupt een wedstrijd zouden gaan spelen; Geert zou in de basis starten (voor wie het niet wist tot op deze wedstrijd een mooie prestatie geleverd om twee uit twee wedstrijden tegen Nexus geblesseerd te raken); last minute afschrijvingen dankzij de prachtige pandemie waarin we leven; en Anne en Melle die een fietstocht maken met een Google Maps die gelooft dat onverharde wegen en modderpaadjes echt een top fietsroute is naar de zaal van Nexus. Een goed begin is het halve werk zeggen ze dan?

Desondanks begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd, want Tim onze grote held had drie toppers van invallers weten te regelen: Lisanne, Gabrielle en Liesbeth (dankjulliewel allemaal!) en we konden toch mooi van start gaan in deze wedstrijd. Daarnaast hadden de eerdere wedstrijden tegen Nexus  laten zien dat het zeker mogelijk was om een mooie pot te maken van deze wedstrijd en hadden we Timon en Sascha als enthousiaste coaches. Bovenal we hadden ook nog eens twee man sterk publiek die even voor ons naar Schiedam waren kwamen afreizen om ons naar de overwinning te schreeuwen (thanks Do & Lyanne)!

De wedstrijd begon moeizaam, na vele kansen van beide kanten stond het na 16 minuten pas 1-1. Helaas kwam Nexus toen op gang en liepen ze al gauw uit naar 4-1 door een aantal verre afstandsschotjes. Gelukkig kan Thomas daar ook wat van en maakt de 4-2, maar Nexus antwoord vrij snel met het scoren van een strafworp. Ondertussen is Jannieta goede vrienden aan het worden met de vloer (veld of zaal, het maakt haar niet heel veel uit) en maakt Geert graag gebruik van de afgeleide tegenstanders door de 5-3 te scoren. Helaas weet alleen Cyril nog een doelpuntje mee te pakken namens PC en gaan we de rust in met 7-4.

Om het prachtige wedstrijdverslag van Do te quoten: “Wauw wat een mooie aanval” en starten we de tweede helft met een doelpunt. Nexus weet bij te blijven, maar ook Cyril vind nog een keer het mandje (ondertussen 8-6). Helaas vind Nexus het nodig om aan hun kant de score wat verder uit te bereiden… Maar om toch Do nog maar weer eens te quoten: “Cyril en Thomas spelen een speciaal spelletje. Cyril paast de bal achter zijn rug door naar Thomas terwijl hij in de lucht vliegt. Thomas gooit de bal omhoog en krijgt een stip. Deze zit wel ;)” en vervolgens schiet Anne er nog een balletje in en is het gat weer terug gebracht naar twee doelpunten (10-8). Nexus prikt er tot het einde van de wedstrijd nog drie in, terwijl wij het moeten doen met één doelpuntje van Thomas en eindigen we de wedstrijd helaas met 13-9.

Toch hebben we deze wedstrijd een aantal overwinningen behaald: we hebben met z’n allen geknokt tot het einde; Sascha is misschien volgend jaar wel coach bij PC; Geert heeft een hele wedstrijd tegen Nexus gespeeld; yet again, we hebben minder hard verloren dan 1; én we zijn nog meer gebrand om die thuiswedstrijd toch echt alle punten binnen te slepen!